Linda Jansma

Emmy Iwema: Ik denk dat die als een speer het boek uit zitten te lezen :-)

Linda Jansma: Hahahaha, ja die kans zit erin!

Emmy Iwema: Jammer dat ik geen groepsbericht kan sturen...

Ramona vanden Berg: Ik vond het boek helaas niet zo goed. Voordat je eindelijk eens iets te weten komt. Het duurde me te lang voor je eenmaal echt lekker in het verhaal zat! Dus voor mij geen aanrader. Had hem op MP gekocht en ben hem daar nu weer aan het verkopen, vind het boek niet eens een plaatsje in mijn kast waardig!

Linda Jansma: Leuk, al die verschillende meningen (waar blijft de rest??).
Maar, Ramona, is het niet juist het niet-weten dat een boek spannend maakt? Als je meteen weet hoe het zit, is er toch ook niets meer aan? Of bedoel je wat anders?

Linda Jansma: Misschien Close-up van Esther Verhoef? Die is al wat langer op de markt en zeker weten bij alle bibliotheken te leen.

Linda Jansma: Sorry, dit had onder het topic hieronder moeten staan... en ik kan het niet verwijderen...
Ik zet het nogmaals in het andere topic.

Ramona vanden Berg: Hoi Linda,

Nou ik denk dat ik het iets verkeerd heb overgebracht. Ik vond het gewoon moeilijk om doorheen te komen en dat maakt het voor mij dan niet interessant om te lezen. En het is dan net alsof ik niet alles op sla waardooor ik het ook niet helemaal snap :D! Hahah ;)

Linda Jansma: Ow, ja, dat kan natuurlijk. Gewoon jouw soort boek dus niet. Heb ik ook wel, hoor. Gelukkig maar, als iedereen van dezelfde boeken hield, zou het knap saai zijn :)

Emmy Iwema: SpoilerIk pieker nog af en toe over het feit dat die lieve kat aan het einde moest komen.... ik weet dat dat ook bij thrillers hoort, over het algemeen mogen ze van mij iedereen in een boek vermoorden, maar zodra het om dieren ga denk ik gelijk aan de auteur... hoe kun je dat nu verzinnen??? Van mij ook een bizarre gedachte natuurlijk; ik vraag me nooit af hoe ze zo makkelijk mensen kunnen ombrengen. Misschien een leuke vraag voor Marelle: waar komt dat moordlustige vandaan?

Linda Jansma: Oh-oh... vast een waarschuwing voor mijn boek. Daar komt ook zoiets in voor...
Wat betreft het moordlustige, ik ben Marelle niet, maar je moet niet vergeten dat de schrijver niet de persoon in het boek is. Vaak denken lezers gauw dat een schrijver zoiets zelf heeft megemaakt, of zo, maar dat is natuurlijk niet zo. Ik ben niet de persoon uit mijn boek; die reageert geheel in de stijl van het boek en niet zoals ik dat zelf zou doen (voorbeeld: ik heb een poosje diergeneeskunde gestudeerd, ben momenteel hondentrimster, en derhalve gek op dieren, maar toch komt er een dier om in mijn boek. Gewoon, omdat het in het verhaal hoort. Bij mij althans: het heeft een reden.

Emmy Iwema: Bedankt voor de waarschuwing Linda! :-)
Tuurlijk snap ik dat er in geen enkele thrillerschrijfster een moordenaar schuilt (daar ga ik maar van uit tenminste), maar ik vraag me zo vaak af hoe die fantasieen ontstaan, ik heb ook hele ruime fantasie, maar op een totaal ander vlak, daarom ben ik ook geen thrillerschrijfster denk ik.

Vooropgesteld trouwens: ik vind het bijzonder knap om fantasieen op schrift te krijgen, welke fantasieen dan ook, ik heb veel bewondering voor schrijvers. Ik zou willen dat ik het zou kunnen.

Linda Jansma: Hmm, ja, hoe ontstaat het. Ik denk er eigenlijk niet over na. Ik zie iets op tv, of lees iets in de krant en dan is er zomaar ineens een idee voor een verhaal/boek. Vaak verandert er tijdens het schrijven best wel wat aan het originele idee, maar meestal loopt het aardig zoals ik het van tevoren in mijn hoofd heb. Ben nu met mijn vierde boek bezig en tot nu toe gaat het precies zoals ik wil. Kortweg: het idee "springt" in mijn hoofd en ik schrijf het op. :)
(Weet natuurlijk niet hoe het bij andere auteurs gaat hahaha.)

Emmy Iwema: Spoiler
Even iets anders dan moord en doodslag op mensen
en dieren, heeft Damien trouwens ooit opgebiecht dat hij min of meer verantwoordelijk was voor de dood van Björn? Ik heb het gemist...

Linda Jansma: SpoilerVolgens mij niet. Is natuurlijk ook moeilijk om te bewijzen. Hij kan het wel denken, lijkt mij, maar misschien reed Björn wel gewoon "gewoon" te hard. Maar misschien kan Marelle daar later zelf nog antwoord op geven :)

Marelle Boersma: Spoiler
twee vragen dus:
1) de mishandelde kat Joop. Ik ben een enrom dierenliefhebster, en juist daarom heb ik hiervoor gekozen. Een bewijs dat die babymakelaar een keiharde is. Die katten waren een soort vervangende kinderen voor Bjorn en Femke. Dit was dus het ultieme sein voor Femke dat de Babymakelaar geen geintjes duldt.

2) Damien heeft het geprobeerd op te biechten, maar Femke wilde niet luisteren. Daarna heb ik bewust het lijntje niet meer vastgeknoopt.