Boek
In vreemde handen
Onheilspellende suspense tegen de achtergrond van het idyllische Toscaanse landschapAls een toerist laat ze zich op een terrasje bedienen en kiest voor een glas Vernaccia. Deze ochtend hoeft ze helemaal niets. Het zal druk genoeg worden, zodra de eerste gasten zich aandienen, mag ze alsjeblieft genieten van het hier, en nu?De witte wijn glijdt zacht door haar keel, en met de aangenaam warme voorjaarszon op haar gezicht sluit ze even haar ogen.Ze zal bewijzen dat ze het kunnen. Een succesverhaal maken van deze versie van Het roer om die van hoger niveau is, die niet te vergelijken is met de meelijwekkende figuren die op tv worden gevolgd bij hun internationale afgang. Haar twijfels en angsten lijken met elke slok in toenemende mate onwerkelijk, overbodig en onzinnig. Robbert en zij verdienen deze kans. Ze hebben er keihard voor gewerkt en wie in godsnaam zou hun deze stap misgunnen?Niemand.Ze heeft geen vijanden. Geen enkele.Het roer om. Een mooier leven. Dat is wat Diana voor ogen heeft. Samen met haar man Robbert en dochter Lieke emigreert ze naar het idyllische Toscane om daar een hotel te gaan runnen. Ze hebben zich perfect voorbereid. Ze kennen de taal, hebben alles zorgvuldig geregeld en niets staat hun geluk in de weg denkt ze.De droom van een zorgeloos bestaan in een aangenaam klimaat verandert echter in een angstaanjagende nachtmerrie als iemand hun plannen dwarsboomt. Als Diana ontdekt wie er verantwoordelijk is voor het leed dat haar gezin treft, betekent dat niet het einde van het drama. Integendeel: Diana wordt op een gruwelijke manier met zichzelf en haar verleden geconfronteerd. Een verleden, dat ze juist wilde ontvluchten. Is ze in staat om, koste wat het kost, haar gezin te redden? En zichzelf? «
Welkom op Boeklezers.nl
Boeklezers.nl is een netwerk voor sociaal lezen. Wij helpen lezers nieuwe boeken en schrijvers ontdekken, en brengen lezers met elkaar en schrijvers in contact. Meer lezen »
Recensies van In vreemde handen door Corine Hartman
'In vreemde handen' was mijn eerste kennismaking met Corine Hartman. Ik moet zeggen: deze is mij goed bevallen. Vooraf was ik een beetje bang dat dit een 'vrouwenboek' zou zijn, maar die angst bleek onterecht. Het vertelpunt van het boek is wel vanuit een vrouw geschreven en die geschiedenis die zij heeft meegemaakt eveneens.
Maar Hartman heeft een talent om spanning op te bouwen en ondanks het vrij eenvoudige verhaal slaagt ze er toch in om je op het puntje van je stoel te laten zitten. De opbouw is goed gedaan, net als de sfeerbeschrijving van de omgeving. Als je bekend bent met Toscane is dit een leuk extraatjes. Aan de schrijfstijl kun je duidelijk afleiden dat Hartman zelf is geweest op de locaties waarover zij schrijft.
Sommige scènes zijn wel erg gruwelijk beschreven. Mijn vrouw was in het boek begonnen, maar durft na een eerste 'gruwelijk' hoofdstuk niet meer verder te lezen. Zelf had ik er geen problemen mee dat het boek de grenzen tussen 'thriller' en 'horror' soms verkent.
Het einde is goed gevonden. Niet het geijkte gelukkige einde, maar alle losse eindjes worden wel prima afgemaakt. Ik zou dit boek zeker aanbevelen aan mensen die van spanning houden.
De titel van de nieuwe Hartman luidt In vreemde handen en ik dacht even ‘een vreemde in handen’ te hebben. Ik was immers helemaal verslingerd aan Nelleke de Winter/de boeken van Hartman maar toen ik met dit verhaal begon, dacht ik zelfs het werk van een geheel andere auteur onder ogen te hebben. Haar prettige schrijfstijl en humor bewijzen dat het een échte Hartman is, maar ze slaat met dit boek een nieuwe, andere weg in. Het is dit keer ook geen misdaadroman, maar een thriller. En wat voor een!
Bij de trilogie van Nelleke de Winter vond ik al dat deze schrijfster zich bij ieder nieuw boek verbeterde, maar nu ben ik werkelijk met stomheid geslagen. Ze is geen traptrede omhoog geklommen; ze heeft zich moeiteloos gelanceerd - naar ik hoop en verwacht – naar de top.
Deze schrijfster, ik herhaal het maar weer eens, verdient veel meer aandacht van lezend Nederland. Ze steekt met kop en schouders boven de anderen uit! Ik vind het zeer gewaagd van haar om een heel ánder boek te schrijven dan de vorige drie en dan met zo’n juweel te komen. Chapeau!
Wat er in dit verhaal gebeurt is gruwelijk en de afkeer bij de lezer wordt met name bereikt door alles wat er niet beschreven wordt. Omdat je mede door de ogen van de dader kijkt, snap je het gedrag en motieven eigenlijk ook nog, in zekere zin.
Overigens kruip je niet alleen deels in de huid van de dader; met name ook met de hoofdpersoon, Diana, kun je je heel goed identificeren. Het hele verhaal is doorspekt van verwijzingen naar haar verleden maar ook naar een brief die ze heeft ontvangen en, hoewel ze hem al beantwoord heeft, nog steeds – in het geheim - heeft bewaard. Van wie is die brief? Wat staat er in? Waarom bewaart ze hem? Wat is er met die viool? En waar past Vivaldi in het geheel? En hoewel er iedere keer een tipje van de sluier wordt opgelicht, snak je na ieder hoofdstuk weer naar meer informatie.
Bovendien krijg je nog een aardig beeld van de omgeving in het gebied van Toscane, waar Diana en Robbert hun hotel hebben. Het zou me niet verbazen als de locatie in werkelijkheid bestaat. Je zou Diana daar, met man en hond, zo tegen het lijf kunnen lopen, zo geloofwaardig zet Hartman haar personages (weer) neer. Inclusief de tegendraadse puberdochter van het echtpaar, Lieke.
De titel van het boek is heel goed gekozen, om verschillende redenen, maar om dat te begrijpen moet je het hele boek gelezen hebben, dus ik verklap hier verder niets over.
De term psychologische thriller, waar zo kwistig en onterecht mee wordt gestrooid, past volgens mij perfect op deze nieuwe Hartman.
Ik raad een ieder aan het boek direct na het uitkomen te kopen. Dat je het vervolgens in één ruk moet lezen hoef ik niet te adviseren, want dat gebeurt vanzelf.
Moet ik nog schrijven dat ik nu al uitzie naar haar volgende?
Maar eerst, met alles dat ik nu weet, deze nog eens herlezen. En nog eens.
Slechts één advies tot besluit: zorg aan het einde van het boek voor een box tissues, want met droge ogen ga je dit adembenemende, menselijke, ontroerende, gruwelijke, fantastische boek niet uitlezen.
(Mijn recensie van september 2009)
Kan ik voor dit boek ook ZES sterren geven?
Na het lezen van Nelleke de Winter serie ben ik begonnen met In vreemde handen. Inmiddels heb ik het boek uitgelezen en ik moet eerlijk zeggen dat het begin mij niet zo boeide. Vaak heb ik even het boek weggelegd, maar naarmate ik verder in het verhaal kwam, kon ik het boek haast niet meer wegleggen. Ik heb er van genoten en ik vond het niet alleen een thriller...maar zoveel meer ! Het boek is in mijn top 10 beland en ik hoop dat de volgende weer zo'n meesterlijk boek wordt.
Spannend, spannend, spannend!
Wat een goed boek! Kon gisterenavond gewoon niet stoppen met lezen...
Ben erg benieuwd naar de andere boeken! Ik ben om!
Heel spannend, soms zelfs een beetje horrorachtig. Wist al vrij snel wie de dader was, maar dat vond ik niet zo erg. Einde was een beetje lang. Al met al toch 4 sterren!
Af en toe moest ik het even weg leggen omdat sommige stukken zo gruwelijk waren, maar je wilde toch weer verder in het verhaal.Je waande je in Italie zo mooi schreef ze over de omgeving en de mensen.Menig traantje is er gevallen om het vechten van Diana voor alles wat haar lief was.Het einde is zeer verrassend en emotioneel.Geef het 4 sterren omdat ik sommige stukken te horrorachtig vond.
Mijn eerste kennismaking met Corine Hartman. Wat een fantastische schrijfster! Ik zie het als een voordeeltje dat ik haar niet kende, omdat ze een soort van nieuwe weg is ingeslagen. Wat mij betreft blijft ze deze weg volgen! Het verhaal zit supergoed inelkaar, drie verhaallijnen maar zeker niet verwarrend. En de (voor mij) bekende route die er in het boek wordt afgelegd vond ik ook bijzonder leuk. Maar bovenal een heel spannend boek! Karen (S): eat your heart out!
Het verhaal was wel goed en origineel maar ik kon er echt niet in komen. Omdat ik goede dingen over dit boek gelezen had, heb ik uiteindelijk wel doorgezet. Op een gegeven moment werd het boek wel spannend, maar het begin vond ik taai om door te komen!
Heb het boek vanmorgen uitgelezen. Kon gewoon niet stoppen met lezen. Zeker op het laatst wordt de spanning hoog opgevoerd. Het eind is verrassend en het hele verhaal voldoet helemaal aan mijn verwachtingen. Voor mij een "heel jammer dat het boek uit is" verhaal. Ben heel benieuwd naar andere boeken van deze schrijfster. Spannend,leest als een trein,spannende plot.
