Boek
Het is het jaar 1939. Nazi-Duitsland. Het land houdt de adem in. De Dood heeft het nooit drukker gehad en het zal nog drukker worden. Het leven van Liesel Meminger verandert op slag als ze bij het graf van haar broer een voorwerp vindt dat gedeeltelijk onder de sneeuw ligt bedolven. Het is Het Doodgravershandboek, dat daar per ongeluk is achtergelaten. Zo begint een liefdesaffaire met boeken en woorden, terwijl Liesel, met behulp van haar pleegvader, leert lezen. Al spoedig steelt ze boeken uit de boekverbrandingen van de nazis, de bibliotheek van de vrouw van de burgemeester, waar er ook maar boeken te vinden zijn. Maar dit zijn gevaarlijke tijden. Als het pleeggezin van Liesel een jood in de kelder verbergt, gaat er een wereld voor Liesel open, maar ook dicht
«
Boeklezers.nl is een netwerk voor sociaal lezen. Wij helpen lezers nieuwe boeken en schrijvers ontdekken, en brengen lezers met elkaar en schrijvers in contact. Meer lezen »
De manier waarop de boekendief gebracht werd, is vernieuwend en prachtig. De schrijver toverde "de dood" om in een persoon die treurt om elke dood, die lacht om elke grap, die meeleeft met de mensen en die bovenal de boekendief bewondert. Vanuit zijn perspectief wordt het verhaal verteld. Het boek speelt zich af tijdens de tweede wereldoorlog, maar daar ligt de nadruk niet op.
Ik las dit boek heel graag, maar het is moeilijk om aan te beginnen omdat de Dood je toespreekt en dat in het begin niet helemaal duidelijk is. Maar het is zodanig mooi geschreven dat je wel moet verder lezen. De tekst wordt meermaals onderbroken door citaten en dat is ook origineel. Dit boek is zeker een aanrader omdat het een mooi verhaal bevat én het prachtig geschreven is.