Boek
Mirna Fredericks stuurt recht op een midlifecrisis af: binnenkort wordt ze 36 jaar. Op de feestjes waar ze graag naartoe gaat worden hits uit de tachtiger jaren gespeeld en ze denkt dat zij de enige is die ze nog kent van vroeger.
Op één van die feestjes leert ze de duidelijk jongere Sjon kennen. Ook hij herinnert haar aan haar jeugd, want hij lijkt op haar overleden grote liefde van weleer: Johnny. Het duurt niet lang voor ze verliefd zijn en ontdekken dat het verleden hen echt met elkaar verbindt en dat juist de herinneringen aan dat verleden een gezamenlijke toekomst in de weg staat.
Verleden in de weg is een ontroerende liefdesroman en is de derde roman van Bianca van Strien.
Zij is in 1969 geboren in Maarssen en woonde tot haar 20e jaar in deze plaats. Nu woont ze Duitsland en werkt ze als Bachbloesem-consulente en als linedance-lerares. Ze schrijft korte verhalen en columns in diverse Duitse bladen.
Eerder verschenen van haar: Een nieuwe kans en Een moeilijke start.
De pers over Een nieuwe kans:
Makkelijk leesbaar liefdesverhaal over laaggeletterdheid. (H.W.L.Keus-Asveld voor Biblion)
De pers over Een moeilijke start:
Eigentijdse, romantische roman, die gevoelige onderwerpen
aan het licht brengt. (Daniela Koeleman voor Biblion)
Verleden in de weg
is een nieuwe roman in de serie Ellessy Relax, een reeks van ontspannende hedendaagse familie- en liefdesromans, bestemd voor een breed vrouwelijk lezerspubliek van alle leeftijden.
Meer informatie: www.biancavanstrien.nl
http://romatischeboeken.hyves.nl
«
Boeklezers.nl is een netwerk voor sociaal lezen. Wij helpen lezers nieuwe boeken en schrijvers ontdekken, en brengen lezers met elkaar en schrijvers in contact. Meer lezen »
Een leuk boek voor tussendoor. Naar het eind toe vond ik het wel ietsjes langdradig doordat de meeste familieleden tegen de relatie zijn, hetzelfde patroon bleef voorkomen. Maar dat neemt niet weg dat ik me geamuseerd heb tijdens het lezen. Het realiteitsgehalte is hoog en de situatie herkenbaar voor iedereen die al eens verliefd geweest is. Hier en daar lijkt er een komma teveel, maar dat zorgt er wel voor dat het verhaal wat trager vooruit gaat. Geen slechte zaak lijkt me en een schijnbaar misplaatste komma komt ook weer niet zo vaak voor. Nog een laatste puntje is dat het soms wat verwarrend wordt. Mirna wordt vaak met 'ze' aangeduid, maar wanneer ze bij haar moeder, een vriendin of een andere vrouw is, wordt het soms verwarrend over wie het nu gaat. Kort gezegd: Bianca, ik denk dat ik nog wel een boek van je ga vastnemen en ik nu ga stoppen met mijn recensie voor ik mijn leerstof proza (focalisatoren, vertellers,...) ga toepassen ;)