Het integriteitsbeleid van de Nederlandse politie

De reeks Politiekunde is een uitgave van het Onderzoeksprogramma Politie &Wetenschap, een zelfstandig onderdeel van de Politieacademie.Politie & Wetenschap is i... » 

De reeks Politiekunde is een uitgave van het Onderzoeksprogramma Politie &Wetenschap, een zelfstandig onderdeel van de Politieacademie.Politie & Wetenschap is ingesteld om een stimulans te geven aan de toegepastewetenschappelijke kennisontwikkeling op het gebied van politie en veiligheid,de daarvoor benodigde kennisinfrastructuur en de daadwerkelijke benutting vanonderzoeksrapporten en -resultaten in politiepraktijk, beleid en opleiding.Publicaties in de reeks Politiekunde betreffen in het algemeen concrete handleidingen,modellen, instrumenten of werkwijzen die direct bruikbaar zijnvoor de politiepraktijk. Ze zijn veelal de uitkomst van onderzoek dat is verrichtin het kader van het meerjarige onderzoeksprogramma, de kernactiviteit vanPolitie & Wetenschap.Integriteit is een van de kernwaarden van de politie en mede daarom een belangrijkonderzoeksthema. In de achterliggende jaren is onderzoek gedaan naar integriteitsschendingenen dilemma's. In de huidige studie staat het integriteitsbeleidcentraal. Inhoud en organisatorische vormgeving van het integriteitsbeleid vande Nederlandse politie worden in kaart gebracht en beoordeeld op basis van bestaandewetenschappelijke kennis over de werking van beleidsinstrumenten en-strategieën. Nader wordt ingezoomd op het integriteitsbeleid van de korpsenAmsterdam-Amstelland, Drenthe, Midden- en West-Brabant en Rotterdam-Rijnmond.Daaraan vooraf gaat een uitgebreid theoretisch overzicht van de visies,instrumenten en middelen die een rol spelen bij een effectief integriteitsbeleid.De studie laat zien dat integriteit hoog op de agenda van de Nederlandse politiestaat, maar dat het integriteitsbeleid zich kenmerkt door grote inhoudelijkeverscheidenheid. Dit begint al bij de interpretatie van het begrip 'integriteit',maar het manifesteert zich ook in de keuze van instrumenten en gehanteerdeuitvoeringsstrategieën. De auteur onderscheidt een vijftal vormen van beleid,die onderling fundamenteel verschillen, ondermeer wat betreft te verwachten(duurzaamheid van) effecten. Drie veelvoorkomende instrumenten zijn dilemmatrainingen,het opstellen van codes en het vaststellen van kernwaarden. Eeninstrument in opkomst is het vertellen van verhalen. De effectiviteit van dezeinstrumenten is evenwel niet zonder meer gegeven (er is geen 'beste koop'),maar hangt af van hun invulling, hun gebruik en de wijze waarop eroverwordt gecommuniceerd.In het slothoofdstuk wordt evaluerend ingegaan op de grote variëteit in beleid,met bijzondere aandacht voor de organisatorische vormgeving, de onderbouwingen de strategieontwikkeling. De auteur concludeert dat het de kunst iseen goede mix te vinden tussen enerzijds landelijke basisafspraken over integriteiten integriteitsbeleid bij de politie en anderzijds een verdere regionaleinkleuring «