Boek
In de nacht van zaterdag op zondag 1 februari 1953 werden de Zeeuwse en Zuid-Hollandse eilanden getroffen door een stormvloed die acht procent van Nederland onder water zette. In eerste instantie maakte men zich niet zoveel zorgen. Er waaide weliswaar een Noordnoord-westerstorm, maar een dergelijke dreiging had het gezin Strijen - dat in een boerderij in het dorpje Batternoord op Flakkee woonde - wel vaker meegemaakt. Maar tegen vier uur 's nachts brak de eerste dijk onder het donderende geweld van de zee.Dat mocht nooit meer gebeuren. Er werd een plan bedacht en uitgewerkt: de Deltawerken. Ruim twintig jaar later naderen de Deltawerken hun voltooiing. De Oosterschelde is de enige zeearm die nog moet worden afgesloten. Maar niet iedereen is ervan overtuigd dat dit de enige oplossing is. «
Boeklezers.nl is een netwerk voor sociaal lezen. Wij helpen lezers nieuwe boeken en schrijvers ontdekken, en brengen lezers met elkaar en schrijvers in contact. Meer lezen »
Dit boek heb ik afgelopen weekend nog een herlezen. Als kind heeft het boek veel indruk op me gemaakt en sinds ik het boek zelf heb, heb ik al vele malen opnieuw gelezen. Hoe vaak ik het ook lees; het blijft diezelfde indruk als de eerste keer houden. Het is een zeer aangrijpend verhaal over een familie op Goeree-Overflakkee dat de watersnoodramp meemaakt. Zelf ben ik Zeeuws en mijn familie (ouders, grootouders) hebben de ramp zelf ook meegemaakt, dus het verhaal dat je in het boek leest krijgt zo meerwaarde. Ook het 2de deel van het boek waarin de strijd gaande is of de Oosterschelde al dan niet afgesloten moet worden (niet meer actueel tegenwoordig) is zeer goed geschreven. Jan Terlouw laat heel duidelijk de voors en tegens van afsluiting van de Oosterschelde naar voren komen. Iedereen zal begrijpen waarom er voor gekozen is de Oosterschelde niet af te sluiten, maar om er een stormvloedkering in te leggen. Prachtig jeugdboek!