Boek
Galgenveld
Meedogenloos. Meedogenloos.
Zijn nieuwe mantra. Het woord bevalt hem. Meedogenloos. Te lang is hij die lieve jongen geweest. Zijn moeder zei het vroeger zo godvergeten vaak dat hij dacht dat het wel waar moest zijn. `Het is zon lieve jongen. Niet meer. Nooit meer.
Op een mistige zondagochtend, op het stilste uur van de beginnende dag, koerst de veerpont van Amsterdam CS naar Noord recht op een lijk af. Aan een van de hoge lantaarnpalen aan de kade bungelt het lichaam van een man, zijn gezicht gruwelijk vertrokken, zijn broek op zijn enkels. Kyra die een obsessie voor crime heeft springt meteen op haar scooter, scheurt langs het Noordhollands Kanaal en komt tegelijk met de politie aan bij het IJ. Hevig geïnteresseerd in de live moord, wat er op een PD allemaal gebeurt, hoe de politie zich gedraagt en wat de eerste stappen in het onderzoek zijn, laat Kyra zich niet zomaar wegsturen. Ze krijgt woorden met Maud Mertens, de verantwoordelijke rechercheur. Op dat moment draait de wind het lichaam een beetje, en stelt Kyra verbaasd vast dat ze de man kent. Het is Marc Gaullier, de populaire docent kunst van haar school.
Deel 1 in de reeks De Noordzeemoorden
Welkom op Boeklezers.nl
Boeklezers.nl is een netwerk voor sociaal lezen. Wij helpen lezers nieuwe boeken en schrijvers ontdekken, en brengen lezers met elkaar en schrijvers in contact. Meer lezen »
Galgenveld
Kyra is een van de hoofdpersonen in dit boek.
Ik was meteen weg van dit ondernemend persoontje, dat zoveel meegemaakt heeft en nog steeds een eigen plekje moet vinden binnen het gezin.
Isa Maron heeft een prettige schrijfstijl. Ik vond het heel vertrouwd wat ik las, ondanks het feit dat ik eerder nog niets van haar gelezen heb.
De verwikkelingen zitten goed verstopt in de verhaallijn. Er wordt niets verklapt.
Het enige minpuntje is de manier waarop de rechercheur met Kyra omgaat. Dat is een beetje ongeloofwaardig in mijn ogen.
De uiteindelijke ontknoping was wel een verrassing omdat we over deze persoon niet zoveel wisten. Ook de kaart van de zus aan de familie was een verrassing. Hier dacht ik meteen aan de cover: zou de boot gezonken zijn?
Ik vond het een boeiend verhaal en dat bleef ook zo gedurende de hele tijd dat ik het boek las.
Ook hoe Kyra blijft zoeken naar het dagboek van haar verdwenen zus. Het blijft de spanning er in houden.
Als lezer slaak je een diepe zucht van opluchting wanneer je de laatste zin leest. Want je weet dan dat er meer gaat komen over deze Kyra:
'Wat ik nog niet verteld heb', zegt Kyra zacht, 'is dat ik me ingeschreven heb voor forensische recherche. Na de zomer start ik aan de Hogeschool van Amsterdam. Ik zal haar vinden, mam. Wat er ook gebeurt, ik ga mijn zus vinden'.
Iets om naar uit te kijken.
Graag gelezen!
Op de Crimezone leesclub gaf ik dit boek een waardering van 9 punten.
Dat worden hier 4,5 sterren. Afgerond 4 ****
