Bibliofiel/ Auteur
leest nu: De bijbel nbg (p. 1530)
vindt het: “Voor de 2e keer integrale lezing. Krijg frisse kijk. ”
Lezen en schrijven zitten in mijn bloed. Het één kan niet zonder het ander. Beide doe ik dan ook graag. Naast het beleven van een actief leven. Soms denken mensen dat lezen (of schrijven) saai is - forget it. Lezen is leven en is zelfs superieur aan film kijken omdat het de inner world bloot legt. Dat vind ik ook de uitdaging die ik aanga in het schrijven van fictie - het openbaren van de gedachte, van het onbekende dat toch herkenbaar is. (Her)ontdekken als het ware. Tot nog toe publiceerde ik zeven romans, waarvan een onder pseudoniem. Met het manuscript voor de achtste ben ik volop bezig. Daarnaast schrijf ik non-fictie, columns, verhalen en gedichten.
Zowel eigentijdse als klassieke auteurs inspireren mij. Leo Tolstoj en Louis Couperus zou ik heel graag ontmoeten in het hiernamaals. In het nu zou ik graag Arnon Grunberg eens spreken.
»
Boeklezers.nl is een netwerk voor sociaal lezen. Wij helpen lezers nieuwe boeken en schrijvers ontdekken, en brengen lezers met elkaar en schrijvers in contact. Meer lezen »
Kean en Zona lagen zwijgend in elkaars armen. Zona verlangde naar hem en ze wist dat hij ook verlangde naar haar. Niet nu, dacht ze, en zeker niet hier. Het was Kean die de stilte verbrak.
‘Wat vind jij, Zona, heb ik er goed aan gedaan om ze te doden?’
‘Je hebt gedaan wat je moest doen. Na wat ze hebben gedaan met je vrouw en kinderen, na wat ze jou hebben aangedaan, mochten die mannen niet doorleven. Je hebt gezien en gehoord hoe opgelucht Dalgleish is.’
Kean drukte Zona heel dicht tegen zich aan. Het was misschien maar heel even, maar voor haar duurde het een zalige eeuwigheid. Toen de maan steeg, wierp zij haar schijnsel dwars door het kapotte dak.
Kean zei: ‘Mary geloofde ook…’ Hij stopte alsof hij wachtte op Zona’s reactie.
‘Wat geloofde zij ook?’ vroeg Zona om hem aan te moedigen.
‘Ze geloofde ook… dat goede mensen niet dood kunnen gaan. Dat ze doorleven, maar anders dan hier. Zona, wat…?’
‘Dat geloof ik ook,’ zei Zona. ‘Na de dood ontmoeten we elkaar in het walhalla. Geloof jij dan niet dat je Mary en Kara en Peter daar weer zult zien?’
Kean antwoordde niet. Samen keken zij naar boven. Dwars door de gaten in het dak zagen zij sterren, grote en kleine, zwak en sterk stralend. Hoe langer zij tuurden, hoe meer zij er zagen.
-