“Deze bundel is een ode aan een liefde voor het leven, die mijn vrouw ruimhartig deelde."(GJ) E en vrouw wordt dermate ziek dat euthanasie een serieuze ... » 

“Deze bundel is een ode aan een liefde voor het leven, die mijn vrouw ruimhartig deelde."(GJ) E en vrouw wordt dermate ziek dat euthanasie een serieuze optie wordt. In korte zinnetjes en met zachte stem bevestigen man en vrouw, wat ze in elkaars ogen zien. Ze kijken terug op een rijk en gelukkig leven. Ze bereiden zich voor op een waardig afscheid. Dan blijkt alsnog een levensreddende levertransplantatie mogelijk. Met grote wilskracht kiest de vrouw haar richting. Ze laat haar man plechtig beloven haar te zullen steunen. Er gloort hoop. De gedichten zijn intieme indrukken van een liefde, die de pijn van lijden, dood, rouw en afscheid niet wegtovert. Ze tonen menselijke emoties, die moeilijk exact te verwoorden zijn, maar wel invoelbaar gemaakt. «