WE LATEN ONS NIET KISTEN!

In eerste instantie stond mij bij het schrijven van het boek alleen het bereiken van de kankerpatiënt en zijn of haar om... » 

WE LATEN ONS NIET KISTEN!

In eerste instantie stond mij bij het schrijven van het boek alleen het bereiken van de kankerpatiënt en zijn of haar omgeving voor ogen. Waarom? Omdat ik, als lotgenoot, op een zeer indringende manier bij het bepalen van mijn weg na de diagnose, de onschatbare waarde heb kunnen ervaren van liefdevolle steun uit mijn omgeving.. Het is om díe reden, dat het aspect liefde in mijn boek zo.n dominante plaats inneemt

Dat liefde zo belangrijk is voor met name een kankerpatiënt blijkt eens te meer door mijn ervaringen met lotgenoten via de voor dat doel opgerichte Stichting en het daaruit voortvloeiende e-mailverkeer. U zult daar in het boek een sprekend voorbeeld van tegenkomen.Ik zou echter in hoge mate tekort schieten, wanneer onderwerpen als voeding en psyche in hun relatie met kanker, zelfgenezing en milieu geen gerechtvaardigde plaats hadden gekregen. Bij mijn research bleek de invloed van het milieu op onze gezondheid dusdanig groot en vérstrekkend, dat het ons allemaal raakt en ons uiterst kwetsbaar maakt!Nadat ik het desbetreffende hoofdstuk in concept aan enkele organisaties ter beoordeling had aangereikt, werd mij dan ook verzekerd dat de doelgroep van lezers niet beperkt mochten blijven tot de kankerpatiënt en zijn of haar omgeving!

Inhakend op de uitspraak van de specialist ten tijde van het nemen van biopten 'Als u mijn advies van radicale prostatectomie niet opvolgt, dan gaat u hier binnen zes maanden horizontaal naar buiten!' (1998), is mijn devies: We laten ons niet kisten!

- Henk Trentelman «