Ik moest, eerlijk gezegd, in het begin wennen aan de manier waarop hij schrijft. Zo enorm gedetailleerd, dat het niet anders kan dan dat je voor je ogen ziet wat hij op dat moment beschrijft.
Het went snel, je bent er zelfs blij om dat deze autobiografie zo nauwkeurig geschreven is
omdat het lijkt alsof je meekijkt met de auteur, het wordt heel persoonlijk op deze manier.

Ondanks de lange zinnen die deze auteur maakt, lees het prettig.
De wisselende gevoelens voor zijn vader, haat en liefde, spelen gedurende het hele verhaal. Hij verbaast zich er over. Hij komt er achter dat hij zijn vorige roman voor zijn vader geschreven heeft, onbewust zocht hij goedkeuring bij hem. Dat is niet zo vreemd naar mijn mening.

Ik heb nog niet eerder een zo eerlijk verteld verhaal gelezen, met alle rauwheid die soms bij het leven hoort. Soms willen we het niet zien of zo snel mogelijk vergeten ook omdat het niet chic is, maar het hoort zeker bij ons leven.
Het is zeker geen vrolijke roman, daarentegen een werk dat de lezer aan zich bindt door de manier van schrijven.

Ik heb het boek graag gelezen en waardeer het met 4/5 sterren ****