Boek
Twintig regels liefde
Wat als je nog maar één kans had? Eén kans om een brief achter te laten voor degene van wie je houdt? Wat zou je dan schrijven?
Realistisch maar ook emotioneel
Tijdens haar nachtdiensten schrijft verpleegkundige Stella brieven voor haar patiënten. Daarin vertellen ze aan hun geliefden over hun gedachten, hun gevoelens, en over hun laatste wens. Soms staan er praktische tips in – hoe werkt een wasmachine? – en soms ouderlijk advies – hoe word je een goede vader? Stella belooft dat ze de brieven pas na hun dood zal versturen. Maar dan breekt ze die belofte: er is één brief waarvan ze vindt dat ze die op tijd moet posten, om iemand een laatste kans te geven op verzoening en een goede afloop…
De pers over Twintig regels liefde
‘Hartverscheurende roman.’ Libelle
‘Niet weg te leggen is het ontroerende Twintig regels liefde van Rowan Coleman, die sentimentaliteit vakkundig omzeilt.’ Margriet
‘Ik kan nauwelijks in woorden uitdrukken hoe goed ik dit boek vond. Het maakte me aan het lachen en aan het huilen en ik kon niet stoppen met lezen.’ Katie Fforde
‘Coleman heeft dit ontroerende verhaal met hartverscheurende brieven toch goed weten te vertellen. Ondanks het gegeven dat het onderwerp zwaar en realistisch is, voelt het nergens te zwaar.’ Hebban.nl
Welkom op Boeklezers.nl
Boeklezers.nl is een netwerk voor sociaal lezen. Wij helpen lezers nieuwe boeken en schrijvers ontdekken, en brengen lezers met elkaar en schrijvers in contact. Meer lezen »
Twintig regels liefde
Als je nog maar één kans heb om iemand een brief te schrijven. Aan wie zou je dat dan doen.... aan je geliefde of juist niet en wat zou je dan schrijven?
Stella is verpleegkundige in een hospice waar ze alleen nachtdiensten draait. Tijdens deze nachtdiensten schrijft ze brieven voor haar patiënten. Het zijn brieven over hun gedachten,gevoelens en hun laatste wens. Soms worden er ook tips in gegeven zoals hoe de wasmachine werkt en advies over het ouderschap.
Er zit één voorwaarde aan en dat is dat Stella de brieven verstuurd pas als ze overleden zijn en absoluut niet eerder.
Dit is ook wat Stella ook doe totdat ze op een dag nadat ze een brief had geschreven begint te twijfelen ..... en ja ze verbreekt die belofte.
De cover en het verhaal staan in contrast tegenover elkaar. De cover is zoet en lief maar daar staat een verhaal vol met emoties tegen over. Nadat ik het boek uit had klopt de cover en het verhaal wel voor mijn gevoel.
Het verhaal raakt je zodra je begint met lezen en het kruipt steeds meer in je. Je wilt door blijven lezen maar soms moet je het even wegleggen omdat de emoties in het verhaal zo hoog zijn en met name de geschreven brieven. Als je deze brieven leest “die stuk voor stuk persoonlijk zijn” voel je dat deze mensen met hun situatie vrede hebben. Tussen de regels door kreeg ik ook het gevoel dat het is goed zo...
Naast de verhaallijn van het hospice is er ook ruimte voor het leven van Stella en dit vult elkaar prachtig aan.
Drie hoofdpersonen met zo ieder hun eigen leven worden op een hele mooie manier met elkaar in het verhaal verweven.
Rowan Coleman heeft een manier van schrijven die makkelijk leest en je diep van binnen raakt. Je wilt blijven lezen en dat doe je ook totdat je beseft dat je het uit hebt.
Ik had nog nooit van deze auteur gehoord en dus ook niets van gelezen. Het is een zeer prettige kennismaking geworden die zeker een vervolg krijg om meer van haar te gaan lezen.
Twintig regels liefde is een roman die vol staat van emotie maar ook komt er soms de humor om de hoek kijken zodat het verhaal niet te zwaar is en je alles even kan relativeren.
