Van alle boeken over krijgskunde die ik heb gelezen, is dit - met afstand - het meest treffend. Aan de hand van sprekende voorbeelden pleit de schrijver voor de toepassing van de zogenaamde 'indirecte benadering'. Kort gezegd behelst dit de aanval op de voor de vijand essentiele, maar tevens moeilijk te verdedigen onderdelen van de krijgsmacht - zoals bijvoorbeeld de bevoorrading. Aan dit werk kleeft tragiek, daar de ideeen van de Engelse auteur niet door de Engelsen zelf, maar door de Duitsers in hun Blitzkrieg tijdens de tweede wereldoorlog met groot 'succes' in de praktijk werden gebracht.