Een indrukwekkend verhaal van Rika en Waldemar die elkaar in de herfst van 1928 leerden kennen. Rina is een echte hollandse en Waldemar een surinamer die hier komt studeren. Rina is getrouwd heeft vier kinderen maar het huwelijk is niet wat zij er van verwacht. Rina keert terug naar Den Haag en begint opnieuw, Waldemar huurt bij haar een kamer en ze vinden elkaar. Rina blijkt in verwachting te zijn van Waldemar en het leed is niet te overzien. Haar kinderen worden bij haar weggehaald. Maar Rina krijgt het voor elkaar ondanks de crisis een goed bestaan op te bouwen. Ze openen een pension en Rina is een goede gastvrouw. Maar dan komt er oorlog, en ze verbergen joden en onderduikers die worden gezocht door de Duitsers. Rina en Waldemar worden verraden en ze worden opgepakt en in de Scheveningse gevangenis (het Oranjehotel) gevangen gezet. De verhoren zijn vreselijk maar Rina krijgen ze niet klein. Uiteindelijk worden ze naar Kamp Vucht overgebracht. Dat blijkt een "verademing". Ze ontvangen post en pakketen met eten. Al gauw worden ze weer gedeporteerd, Rina komt in Ravensbruck terecht en komt niet meer terug uit de oorlog. Waldemar wordt naar Neuengamme bij Hamburg gestuurd. Op het eind van de oorlog word Waldemar op transport gezet naar Lubeck aan de Oostzee. Daar worden de gevangen op het schip Cap Arcona gebracht en gaan ze de Oostzee op. Maar tijdens de tocht worden ze beschoten en het schip zinkt, Waldemar is een goede zwemmer, bereikt het strand maar wordt daar doodgeschoten. Het is een verhaal zonder happy end maar bijzonder mooi. Het geeft een prachtig tijdsbeeld, cultuurverschillen, godsdienst (katholiek en protestant).

Annejet heeft het geweldig verteld en opgeschreven.