Sonny Boy, het boek waar nu de film ook van uit is. Ik had er zelf al veel over gehoord, vooral veel positieve verhalen. Maar toen ik aan dit boek begon was ik nog niet zo positief.. Het viel mij een beetje tegen, het boek werd meer aan je verteld dan dat je het idee kreeg dat je het las, hier raak je na een tijd wel aan gewend maar persoonlijk vind ik het toch fijner als je het idee krijgt dat je er bij bent. Het feit dat alles echt gebeurt is, maakt het soms wel enorm heftig, je schrikt behoorlijk van bepaalde dingen, ook al las je dit wel meer, toch maak je het nu nog dichter bij mee omdat het waargebeurd is. Wat ik vooral erg leuk vond, is dat er foto's in het boek staan. Zo kregen de hoofdpersonen een gezicht en kun je je een beter beeld bij het verhaal krijgen. Ik vind het al bij al toch wel een zeer bijzonder boek en ben er zelf erg door geraakt. Next; de film zien.