<p>¿Rome 1992. Wat ik wil na mijn dood is een begrafenis in
besloten kring, met enkel diegenen die me geholpen hebben
met mijn strijd voor gerechtig... » 

¿Rome 1992. Wat ik wil na mijn dood is een begrafenis in
besloten kring, met enkel diegenen die me geholpen hebben
met mijn strijd voor gerechtigheid. Mijn moeder mag zeker
niet aanwezig zijn en mag me niet meer zien na mijn dood.¿
Die hartverscheurende woorden schreef Rita Atria in haar
dagboek. Op 5 november 1991 verscheen een jonge Siciliaanse
voor de antimaffiamagistraat Paolo Borsellino, bezig
met onderzoek naar de maffia, om de moord op haar vader
en broer te wreken, beide leden van de cosa nostra.
Zij overlegt haar dagboeken, die van onschatbare waarde
zijn.
Deze moedige stap is uniek: een zeventienjarig meisje
levert de gegevens die justitie zoekt. Haar leven staat vanaf
dat moment echter onder constante bedreiging, de maffia
wil haar vermoorden. Ook haar moeder steunt haar niet in
deze stap: verstoten door haar moeder, haar vriend en het
hele dorp waarin ze is opgegroeid, is Rita gedwongen Sicilië
te verlaten.
Een groot probleem is echter haar geloofwaardigheid: zij zal
moeten toegeven dat haar vader ook een maffiabaas was, die
mensen liet vermoorden. Daarmee schendt zij de eer van de
familie en verbreekt in feite alle banden.Ze duikt onder in
Rome, waar Paolo Borsellino haar onder zijn vleugels neemt
en haar steunt in haar strijd om gerechtigheid. Vanaf die dag
zijn haar dagen geteld. Ze heeft niet langer dan negen
maanden nog te leven.
Vlak voor haar achttiende verjaardag pleegt Rita Atria
zelfmoord.