Psychogeriatrische patiënten verkeren als gevolg van hun aandoening in een afhankelijke positie in de zorg. Veelal zijn zij niet meer in staat om zelfstandig ke... » 

Psychogeriatrische patiënten verkeren als gevolg van hun aandoening in een afhankelijke positie in de zorg. Veelal zijn zij niet meer in staat om zelfstandig keuzes te maken. Vooral bij toepassing van vrijheidsbeperkingen staat hun rechtspositie onder druk. In dit boek staat de vraag centraal in hoeverre het Nederlands recht voldoende rechtsbescherming biedt aan psychogeriatrische patiënten bij toepassing van vrijheidsbeperkingen. Het boek is interessant voor wetenschappers, maar ook voor degenen in het veld die zich bezighouden met managementvraagstukken of anderszins van doen hebben met toepassing van vrijheidsbeperking bij psychogeriatrische patiënten.De onderzoeksvraag wordt aan de hand van vijf thema.s uitgewerkt. Het betreft achtereenvolgens vertegenwoordiging, opneming in zorginstellingen, vrijheidsbeperking, toezicht en klachtrecht. Hiertoe wordt niet alleen het wettelijk kader geschetst, maar tevens wordt uit de doeken gedaan welke ervaringen in de praktijk zijn opgedaan.De conclusie is dat de rechtsbescherming op elk van deze onderdelen vooralsnog tekortschiet. Aanbevolen wordt om nieuwe regelgeving te ontwikkelen die zich niet richt op zorgvoorzieningen, maar op de aard van de zorg die geboden wordt. In het slothoofdstuk wordt geschetst hoe een dergelijke wet eruit zou kunnen zien. Een wet inzake verantwoorde toepassing van vrijheidsbeperkingen bij psychogeriatrische patiënten zou kaders dienen vast te leggen voor een goede en verantwoorde zorg, alsmede instrumenten behoren aan te reiken die rechtsbescherming bevorderen. De zorg zou daarnaast zo dienen te worden georganiseerd dat vrijheidsbeperking zoveel mogelijk kan worden vermeden. «