Het Nederlandse pensioenstelsel wordt vaak geprezen als voorbeeld van een stelsel dat goed in elkaar zit: het is effici , het biedt deelnemers zekerheid en het ... » 

Het Nederlandse pensioenstelsel wordt vaak geprezen als voorbeeld van een stelsel dat goed in elkaar zit: het is effici , het biedt deelnemers zekerheid en het waarborgt de solidariteit en onderlinge betrokkenheid in de maatschappij. In toenemende mate ontstaat echter discussie over het solidariteitsprincipe van collectieve pensioenen. Het draagvlak voor solidariteit lijkt af te nemen en de eigen verantwoordelijkheid van burgers wordt benadrukt. Ook rijst de vraag of die solidariteit nu wel zo'n goed idee is in het licht van de vergrijzende samenleving. Wat bedoelen we met solidariteit en wat levert de collectiviteit ons eigenlijk op? Widen we deze vormen van solidariteit wel en wat zijn de nadelen die er aan kleven? Wat zijn de gevolgen van keuzes die worden gemaakt voor de arbeidsparticipatie van jongeren, ouderen en vrouwen? Bestaat de kans dat groepen mensen worden buitengesloten van deelname en niet of onvoldoende pensioen opbouwen, met alle gevolgen van dien voor de wijze waarop zij op oudere leeftijd in de samenleving kunnen participeren?
De voorliggende uitgave Kosten en baten van collectieve pensioensystemen trekt geen eenduidige conclusies, maar biedt feiten, argumenten en nieuwe inzichten waarmee de lezer zelf conclusies kan trekken. Het is een compilatie van bijdragen van gerenommeerde onderzoekers van verschillende universiteiten en uit de beleidspraktijk. Zij bespreken de verschillende solidariteitsbegrippen, de kosten en baten van solidariteit en de macro-economische gevolgen van solidariteit binnen collectieve pensioensystemen. Dit boek inventariseert de impact van gemaakte keuzes en alternatieven. «