Het Nederlandse staatsrecht kent diverse bepalingen waarin bestuurders worden verplicht inlichtingen te verstrekken aan volksvertegenwoordigende organen. Dergel... » 

Het Nederlandse staatsrecht kent diverse bepalingen waarin bestuurders worden verplicht inlichtingen te verstrekken aan volksvertegenwoordigende organen. Dergelijke verplichtingen gaan in de wet vaak vergezeld van een verschoningsgrond die een uitzondering op de inlichtingenplicht rechtvaardigt. Vanwege het grote belang dat met informatieverschaffing aan de volksvertegenwoordiging is gemoeid moet met dergelijke uitzonderingen terughoudend worden omgegaan. In de praktijk worden echter geregeld inlichtingen geweigerd zij het zelden met een expliciet beroep op een dergelijke verschoningsgrond. Deze spanning tussen theorie en praktijk staat in dit onderzoek centraal. Nagegaan wordt wanneer inlichtingen geweigerd kunnen worden en in welke gevallen daartoe een beroep op de verschoningsgrond noodzakelijk is. Daartoe wordt een onderscheid gemaakt tussen de grenzen van de inlichtingenplicht zelf de belangen die de verschoningsgrond beoogt te beschermen en de verschillende modaliteiten van informatieverstrekking. Op basis van deze driedeling kan meer duidelijkheid worden verschaft ten aanzien van de vraag wanneer een inlichtingenweigering gerechtvaardigd is «