Welkom op Boeklezers.nl

Boeklezers.nl is een netwerk voor sociaal lezen. Wij helpen lezers nieuwe boeken en schrijvers ontdekken, en brengen lezers met elkaar en schrijvers in contact. Meer lezen »

Meedoen

In de ban van de tegenstander

- In de ban van de tegenstander
 
 
 
 
 
(5)

In de ban van de tegenstander, is een indrukwekkend boek, dat door een ik-verteller word verteld. Het beschrijft de opkomst en de toenemende dreiging van het nazisme. Toen verteller 10 jaar was vertelde zijn vader dat ze een vijand hadden en dat was B. Mijn kinderlijke onbevangenheid was aangetast. Vooral toen hij een foto van B in handen kreeg, kon hij het niet begrijpen dat die persoon tot vreselijke dingen in staat was. Hij ging het merken, werd gepest in zijn jeugd. Werd overal buitengesloten. Ik verbeelde me dat ik een brandmerk droeg op mijn voorhoofd. Dit gevoel had zich zo diep in mij genesteld, dat ik mij er jaren later nog niet van los kon maken.

Verteller ging zich in de vijand inleven, vroeg zich af waarom hij zo deed, probeerde zijn motieven te begrijpen en te verklaren. Dat leverde wantrouwen op van zijn omgeving.

"Kun je een mens uit het diepst van je hart haten en je gelijk tot hem aangetrokken voelen, ook al heb je hem persoonlijk nooit ontmoet??"

Verteller heeft B een keer horen spreken, toen hij op doorreis was. Hij kwam tot de ontdekking dat B een goede redenaar was met een doordringende stem. Hij kon met die stem mensen opzwepen. Verteller komt middels een vriendin in aanraking met een groep jongeren die een ooggetuige verslag deden van grafschennis op een Joodse begraafplaats. Wat ze vertelden was walgelijk.

Tot slot is verteller ooggetuige van een triomftocht van B , waarbij hij oog in oog met hem kwam te staan. Midden tussen een uitzinnige menigte. Verteller raakt in de ban van B en komt tot de slotsom en inzicht dat hij veel aan zijn vijand te danken heeft. In hem heb ik mijn angst herkend.

Heel indrukwekkend en aangrijpend vond ik dit stuk:

"Ze hebben mijn oudjes meegenomen. Het waren zijn beulsknechten, ze kwamen van hem en op zijn bevel zullen ze...... Ik zal ze niet meer terugzien. Moeder huilde en vader droeg een rugzak. Nog voor jij hem omhing, vader, heb jij, om hem te kunnen dragen, met je eigen rugzak alle rugzakken ter wereld volgepakt met de restanten van een leven dat men als last op de schouders neemt."

Meer recensies