Boek
Iets uitzonderlijk groots
Mahatma Grafton, belast met een beroemde naam, is pas afgestudeerd en gedesillusioneerd. Hij gaat gebukt onder de vloek van zijn generatie: een totaal gebrek aan interesse in de wereldproblematiek. Hij bemachtigt een baan als plaatselijke reporter en moet zich vooral bezighouden met buurtspektakel, moord en andere slachtofferverhalen. Als Mahatma betrokken raakt in de makkelijk ontvlambare discussie over de Franse taalstrijd in Manitoba, met al haar raciale ins en outs, komt hij tot de verrassende ontdekking dat hij zelf toch een sociaal bewustzijn heeft.
«
Welkom op Boeklezers.nl
Boeklezers.nl is een netwerk voor sociaal lezen. Wij helpen lezers nieuwe boeken en schrijvers ontdekken, en brengen lezers met elkaar en schrijvers in contact. Meer lezen »
Iets uitzonderlijk groots
Hebben niet alle ouders grote verwachtingen voor de toekomst van hun kind? Vader Ben Grafton heeft ze in elk geval voor zijn zoon. Het mag geweten zijn dat Ben, een van de weinige zwarte inwoners, van Winnipeg in Canada “iets uitzonderlijk groots “ verwacht van zijn pas geboren zoontje. Het jongetje krijgt dan ook de ,wel zeer bijzondere, naam Mahatma. En hiermee is dan ook meteen de titel en één van de thematieken van de debuutroman “Iets uitzonderlijk groot” van de schrijver Lawrence Hill verklaart.
Maar zoals zo vaak is gebleken stroken de levensplannen van vader en zoon niet met elkaar. Mahatma blijkt aan de ziekte van zijn generatie te lijden “desinteresse” in van alles en nog wat. Mahatma keert na het behalen van zijn Master Economie, aan de universiteit van Toronto, naar zijn ouderlijk huis terug . Hij zal in Winnipeg gaan werken als verslaggever voor de plaatselijke krant The Herald. De drijfveer voor deze keuze : een mens moet toch iets doen. Maar Mahatma krijgt de smaak in de journalistiek goed te pakken wanneer in 1984 de Franse taalstrijd in al haar hevigheid losbarst.
Als lezer valt je meteen op dat Lawrence Hill een geboren verteller is . Hij weet je voor zijn personages in te nemen door hun op een kleurrijke, levendige, humoristische manier te beschrijven. Hij schuwt daarbij de dunne lijn naar het karikaturale niet! Ook weet hij het reilen en zeilen, de afgunst, de immorele technieken van het mediawereldje haarscherp en trefzeker te beschrijven. Als Vlaamse Belgische, en dus ervaringsdeskundige op het terrein van taalstrijd, kan ik alleen maar zeggen dat hij de gevoelens en frustraties van de diverse betrokken partijen zeer goed weet onder woorden te brengen.
Lauwrene Hill heeft met deze debuutroman bewezen dat je zwaar beladen thema’s als : familierelaties, racisme, taalstrijd, politiek, media, sociale voorzieningen op een luchtige, toegankelijke manier onder de aandacht kan brengen , zonder afbreuk te doen aan de ernst van deze kwesties. Ik zie er alvast naar uit om zijn ,omwille van de titel, veel stof doen opwaaiende roman “Het Negerboek” te lezen!
