Boek
Op 31 januari 2009 werd Roxana Saberi, een Amerikaanse journaliste die in Iran werkte, in de vroege ochtend door vier mannen van haar bed gelicht en in een cel gegooid. De agenten die haar gevangen hielden beschuldigden haar van spionage, wat ze ontkende. Verscheidene eeuwig durende dagen werd Saberi in eenzame opsluiting gehouden en hardhandig ondervraagd en al die tijd wisten haar familie en vrienden niet waar ze was, of zelfs of ze nog leefde.
In een neprechtszaak die de hele wereld in opschudding bracht, werd de eenendertigjarige verslaggeefster veroordeeld tot acht jaar gevangenis. Maar na internationale druk door familie, vrienden, collegas, diverse overheden, en totale vreemdelingen, werd ze na ruim drie maanden gevangenschap vrijgelaten. Nu verbreekt Saberi haar stilte om de volledige rekening van haar beproeving te vereffenen, door tot in detail de methodes te beschrijven die in Iran worden gebruikt om de inwoners van dat land te intimideren en te controleren.
«
Boeklezers.nl is een netwerk voor sociaal lezen. Wij helpen lezers nieuwe boeken en schrijvers ontdekken, en brengen lezers met elkaar en schrijvers in contact. Meer lezen »
“Honderd dagen in angst” vertelt het waargebeurde verhaal van Roxana Saberi , tevens schrijfster van deze roman. Roxana Saberi (1977) geboren uit een Iranese vader en een Japanse moeder groeide op in Noord- Dakota. Ze studeerde Frans en internationale betrekkingen en werkte voor de BBC en Fox News. Ze werkte van 2003 tem 2009 als verslaggeefster in Iran. In deze tijd wilde ze een boek schrijven over het leven in Iran. Hiervoor interviewde ze tientallen mensen uit alle lagen van de bevolking. Tijdens deze periode kwam ze al in contact met de werkwijze van de plaatselijke overheden die nog het meest weg heeft van “big brother is watching you”. Men trok reeds haar perskaart in en tevens kende ze gelijkaardige verhalen van vrienden en kennissen. Maar begin 2009 wordt ze op beschuldiging van spionage gevangen genomen en overgebracht naar de beruchte Evin-gevangenis. In haar boek doet ze verslag over de eenzame opsluiting van haarzelf en andere vrouwen, de vele verhoren, de drukkingmiddelen die de autoriteiten gebruiken, de erbarmelijke levensomstandigheden , de gedwongen verklaringen, de neprechtszaak, de werkwijze van haar advocaten ,…. Door de internationale druk van haar ouders, familie, vrienden en collega’s als ook onder de grote druk van mensenrechtenorganisaties en andere buitenlandse instanties slaagt men erin haar vrij te krijgen. Op een serene, open en correcte manier doet Roxana Saberi haar persoonlijk verslag over de manier waarop Iranese autoriteiten met “verdachte” personen omgaan.