Boek
Het Verloren Symbool is het derde deel in de Robert Langdon-serie, geschreven door Dan Brown. Een bloedstollend avontuur over de duistere geschiedenis van Washington en de vrijmetselarij…
Robert Langdon, hoogleraar kunstgeschiedenis en symboliek, wordt onder valse voorwendselen naar Washington gelokt: het epicentrum van de wereldmacht en de stad waar de grootste geheimen uit de geschiedenis verborgen liggen. In Washington staat hem een vervelende verrassing te wachten. Peter Solomon, vooraanstaand lid van de vrijmetselarij en een goede vriend van Langdon, is ontvoerd en verkeert in levensgevaar. Solomons kidnapper wil maar één ding: dat Langdon de eeuwenoude codes van de vrijmetselarij ontcijfert en aan de kidnapper overdraagt…
Het Verloren Symbool is slecht voor de nachtrust. de Volkskrant
Dan Brown stelt vragen die ieder van ons bezighouden. De Standaard «
Boeklezers.nl is een netwerk voor sociaal lezen. Wij helpen lezers nieuwe boeken en schrijvers ontdekken, en brengen lezers met elkaar en schrijvers in contact. Meer lezen »
Voor lezers die het boek nog moeten lezen, pas op spoiling.
Gelukkig mogen smaken verschillen, want ondanks dat Dan Brown op handen wordt gedragen, vond ik het boek matig. Ik zou het een 7 geven. Nét.
Er waren een aantal dingen die ik jammer vond aan dit boek. Natuurlijk ga je altijd vergelijken met zijn andere boeken en dan natuurlijk met DVC en angels and demons. Daar kom je niet onderuit vooral omdat de boeken op elkaar lijken.
Ik vond de boeken nu wel erg op elkaar gaan lijken. Het begint voor mijn gevoel meer een commerciële herhaling, formuleschrijven te worden. Er lag nog net geen opengesneden lijk, maar in feite begint het boek weer hetzelfde als de andere twee genoemde boeken. Langdon wordt mysterieus weggeroepen en vindt dan een gruwelijke verminking. Dat vond ik punt 1 jammer.
punt 2 is dat ik in de DVC het zó goed vond dat hij niet denigrerend naar de lezer was. Als hij een (voor mij) nieuw begrip gebruikte, dan legde hij dat in wat alinea's erna één keer uit, zonder uitleggerig te zijn en klaar. In dit boek presteert hij het om 3 tot 4 keer de lezer hetzelfde te gaan uitleggen. Dat vind ik badinerend naar de lezer. Ook het herhalen van dezelfde illustratie vind ik storend. Ja je hoeft dan niet terug te bladeren, maar mij stoorde het.
Wat ik als derde punt een enorm gemiste kans vind, is de noëtiek. Hij tipt het aan, wow spannend en dan gaan we nu in het boek gedachten samenbrengen om iets voor elkaar te krijgen wat de speurders helpt. Niet dus. Helemaal verder niet uitgewerkt.
Wat ik ook erg ongeloofwaardig vind, is de houding van Katharine naar haar labmedewerkster. Je hele lab ontploft met medewerkster erbij, ja gelukkig is er dan nog een backup van je werk, maar verder is ze er totaal niet onder de indruk van dat er minimaal 1 medewerkster is overleden. Dat het er waarschijnlijk 3 of 4 zijn incl bewakingspersoneel, doet haar niets. Dat vind ik echt slecht.
Het vijfde dat ik jammer vind is het einde. Nadat de schuldige dood is, komt er nog een heel stuk gezwets ja sorry hoor, achter aan. Wat een megategenvaller vond ik dat zeg. Ik had al mijn bovenste puntjes nog kunnen slikken als die rare nabrander er niet bij had gezeten. Hij had dat symbool eerder moeten gaan uitleggen, en de schuldige op de laatste blz dood moeten laten gaan. Nu is het zó mosterd na de maaltijd. Ik vond het zo'n ongeloofwaardige afknapper dat ik me nu niet eens meer herinner wat dat symbool nou was, kun je nagaan. Ik bedoel, iemand met een afgehakte hand gaat gezellig nog napraten en de boel mede uitzoeken. Kom op zeg. Hoe belangrijk dat symbool ook is, dit doet echt enorm af aan het verhaal.
Laatste kritiek op het boek, 500+blz. Niet vast te houden in bed. Schrijven is nog altijd de kunst van het weglaten.
Vond ik dan niets goed aan het boek? Ja tuurlijk wel. Ik heb familie in de vrijmetselarij die altijd erg geheimzinnig hebben gedaan, maar waarvan ik genoeg heb opgepikt om alle termen en symbolen te herkennen en Dan Browns researchwerk te waarderen.
Ik vond het heerlijk om te lezen hoe Washington zo vol zit met symboliek. Eyeopener.
Ik vond het geweldig te lezen over de noëtiek en wil er graag meer over lezen.
De spanning in het boek op sommige punten was weer heerlijk Dan Brown, daar heb ik van gesmuld.
En het suprime plot, vóór die nabranderafknapper, vond ik subliem en zag ik pas een paar blz van te voren aankomen.
Dus ja als ik het zou moeten becijferen zou ik een 7 geven. Nèt. En ja een volgende boek zal ik weer kopen, gewoon omdat ik toch nieuwsgierig ben en Brown best het voordeel van de twijfel in deze mag hebben.