Twee verhaallijnen. In de ene wordt een joods meisje haar vertrouwde huis uitgesleurd. Samen met haar ouders is ze slachtoffer van de beruchte razzia in Parijs op 16 juli 1942. Vlak daarvoor kon ze haar broertje van drie verstoppen in een diepe kast. De sleutel neemt ze mee om hem later te kunnen bevrijden. Maar later wordt een dag, een week. Ze weet te ontsnappen uit het door notabene Franse politie bewaakte doorgangskamp. In de andere verhaallijn gaat een Frans – Amerikaanse journaliste in 2002 op zoek naar de feiten achter de Parijse razzia. Ze ontdekt dat de Fransen die liever willen negeren, tot zelfs haar eigen familie, haar eigen man aan toe. De ontzetting van de holocaust kruipt in haar hart en splijt haar relatie. ‘De Berlijnse Muur sliep tussen ons’.
De auteur vervlecht de twee verhaallijnen meesterlijk in elkaar. Keuzes worden dilemma’s gelijk open zenuwen: Frankrijk of Amerika? Waarheid of lieve vrede? Geboorte of abortus? De journaliste moet kiezen: haar huwelijk redden of het lot van het joodse meisje napluizen. Wat is er van dat meisje geworden? En haar broertje dat ze in de kast moest achterlaten? De vragen opgeroepen door die razzia van toen beheersen haar leven. Komt ze achter de waarheid? En wat brengt die verschrikkelijke waarheid die niemand meer wil horen: verzoening of scheiding?
Een groots verhaal, meeslepend en ingetogen geschreven.