Er was een tijd dat ik niet eens kon spreken. Misschien leerde ik spreken en schrijven zoals iemand met alles wat hij op straat vindt begint te knutselen, en da... » 

Er was een tijd dat ik niet eens kon spreken. Misschien leerde ik spreken en schrijven zoals iemand met alles wat hij op straat vindt begint te knutselen, en daar niet mee op kan houden; het wordt almaar groter en grilliger en op een dag neemt hij zijn kleren en zijn tandenborstel en gaat hij in dat bouwsel wonen. Nu deze geschiedenis is opgeschreven, weet ik dat het niet was opdat iemand me zou vergeven, want dat heeft het leven zelf al gedaan, maar wel omdat ze van iedereen zijn, het verdriet, het verlangen en zelfs het geluk - want wat is geluk? Misschien zal hij of zij, na het lezen van deze geschiedenis, er net als ik getuige van zijn hoe de zon s avonds door een vrouw heen kan vallen. De gloed in het gezicht van de vrouw die ons laat kijken in de zon lang nadat hij is ondergegaan - ik kom uit een familie die dat soort dingen op prijs stelt. Blijf nog even zitten wachten op de sterren, omdat ook zij zichtbaar zullen worden, als sporen van een brand, jaren nadat die is gedoofd. Ook dat is een wonder.Peter Verhelst (1962) is een Vlaams dichter, romancier en regisseur. Hij ontving voor zijn werk verscheidene prestigieuze prijzen, waaronder De Gouden Uil, de Vlaamse Cultuurprijs en de F. Bordewijkprijs voor zijn roman Tongkat (1999). Verhelst is onmiskenbaar een van de belangrijkste auteurs in de hedendaagse Nederlandse literatuur.`Wonderlijke novelle. de Standaard ****`Aanrader voor iedereen die een safari overweegt _ of liever een taaltrip vanuit zijn luie zetel beleeft. Knack ****`Weer een rasechte Verhelst, mét engagement. 8weekly *****`Verhelst weet met eenvoudige zinnen en een onwaarschijnlijk thema een roman neer te zetten die klein van stuk is, maar groot van impact. Cultuurbewust ****`Een kleinood om te koesteren. Cutting Edge **** «