De ‘kleine landstad’ Lochem kreeg in 1233 stadsrechten van de Gelderse graaf Otto II ‘met de paardevoet’. Een oorkonde van 1059 spreekt van een kerk, hetgeen wi... » 

De ‘kleine landstad’ Lochem kreeg in 1233 stadsrechten van de Gelderse graaf Otto II ‘met de paardevoet’. Een oorkonde van 1059 spreekt van een kerk, hetgeen wijst op een nog veel oudere historie. De plaats van de nederzetting was dan ook zeer aantrekkelijk: aan de Berkel, waarlangs in vroeger eeuwen veel handel plaatsvond.
In 35 ‘vensters’ biedt deze CANON inzicht in de hoogtepunten uit de geschiedenis van de gemeente Lochem. Aan bod komen grafheuvels, rechtspraak volgens oud Germaans gebruik, de 18 Marken en een heksenverbranding in Almen. Kenmerkende onderwerpen passeren de revue, zoals de Lochemse Berg, Witte Wieven, de Hooiplukker, A.C.W. Staring, Arnold Joost van Keppel, de Eefdese sluis en Woodbrookers in Barchem. Sommige onderwerpen zijn typisch voor de stad Lochem, zoals de 16de-eeuwse belegering, de Sint Gudulakerk, schoolmeester Prop en de oprichting van het ziekenhuis en de schouwburg. Het omliggende land maakte een heel eigen ontwikkeling door. Daar ontstonden havezaten en landgoederen, kwamen agrarische coöperaties op en vonden kooplieden uit Duitsland onderdak in herbergen langs de handelswegen. Sommige onderwerpen zijn op de hele gemeente van toepassing, zoals de rivieren IJssel en Berkel, de infrastructuur, de werkverschaffing en de Tweede Wereldoorlog. De geschiedenis van het Achterhoekse Lochem is nauw verweven met die van ‘De Graafschap’ Zutphen, het hertogdom Gelre en – naarmate de eeuwen vorderden – steeds meer met die van Nederland en Europa.
«