Boek
Fout bloed
Een vijftienjarige jongen met het syndroom van Down overlijdt en laat zijn zus ontredderd achter. Ze had zijn dood niet verwacht. Via een klacht over zijn behandeling komt ze bij klachtenfunctionaris Helen Meeuws terecht, die het meisje naast professionele steun ook haar vriendschap aanbiedt. Samen ontdekken zij dat de jongen is gestorven om een gruwelijke reden – en dat hij niet de enige is. Ze zijn ongewild getuige van de ene na de andere huiveringwekkende gebeurtenis, en langzaamaan wordt duidelijk dat niet iedereen is wie hij voorgeeft te zijn. Het gaat hier om handel waarvoor mensen bereid zijn een moord te doen... «
Welkom op Boeklezers.nl
Boeklezers.nl is een netwerk voor sociaal lezen. Wij helpen lezers nieuwe boeken en schrijvers ontdekken, en brengen lezers met elkaar en schrijvers in contact. Meer lezen »
Recensies van Fout bloed door Catharina Pinson
Het verhaal van dit boek sprak me aan, maar helaas de schrijfstijl wat minder. Ik ergerde me net te vaak aan de plaatsing van de komma’s: dat haalde op fli... »
In het begin had ik wat moeite om erin te komen, omdat er in korte tijd (te) veel info over de hoofdpersoon door het verhaal geweven werd. Ik vind het pretti... »
Een voor mij onbekende schrijfster maar vaak pakt dit verrassend uit. Zo ook deze keer. De schrijfstijl kan in mijn ogen nog aan kwaliteit winnen door de vol... »
Prikbord
“Een voor mij onbekende schrijfster maar vaak pakt dit verrassend uit. Zo ook deze keer. De schrijfstijl kan in mijn ogen nog aan kwaliteit winnen door de volgen...” »
“Het verhaal van dit boek sprak me aan, maar helaas de schrijfstijl wat minder. Ik ergerde me net te vaak aan de plaatsing van de komma’s: dat haalde op flink wa...” »
Ik herken wat je schrijft maar heb het niet als storend ervaren. Voor mij hielp het juist bij de beeldvorming van de personages, het ziekenhuiswereldje, enz.
Waar we het in ieder geval over eens zijn zijn de leuke en onverwachte wendingen in het verhaal. Stijl is denk ik iets heel persoonlijks.
Ik herken wat je schrijft maar heb het niet als storend ervaren. Voor mij hielp het juist bij de beeldvorming van de personages, het ziekenhuiswereldje, enz.
Waar we het in ieder geval over eens zijn zijn de leuke en onverwachte wendingen in het verhaal. Stijl is denk ik iets heel persoonlijks.