Boek
Na twee jaar gevangenschap in Westerbork en Theresienstadt moest Ida Simons haar veelbelovende carrière als concertpianiste opgeven. In 1960 debuteerde zij als romanschrijfster met het veelgeprezen - maar ten onrechte in de vergetelheid geraakte - Een dwaze maagd. Een portret van een jong meisje in de jaren twintig en een humoristisch en liefdevol beeld van Joods familieleven in Antwerpen, Den Haag en Berlijn.
De ouders van Gittel leven als kat en hond. Haar vader 'was een sjlemiel en hij wist het', en hij krijgt niet veel voor elkaar in de zakenwereld. Iedere keer als het haar moeder te veel wordt, vertrekt ze met haar dochter voor een paar weken naar haar familie in Antwerpen. Gittel kan daar volop toegeven aan haar passie voor het pianospelen, want er wordt niet al te veel op haar gelet in het bonte, levenslustige gezin, waar haar moeder zich veel beter thuis voelt dan bij haar echtgenoot.
Bij een bevriend bankiersgezin speelt Gittel op de Steinway en leert haar eerste levenslessen. Haar grenzeloze vertrouwen in haar oudere vriendin Lucie wordt op harde wijze geschonden. Simons beschrijft op onnavolgbare wijze de kwetsbare relatie tussen de twee meisjes midden in de bedrijvige Joodse gemeenschap in Antwerpen en roept een Elsschot-achtige wereld op. In Berlijn, waar Gittels vader zijn fortuin in een handomdraai probeert te vergaren, is de illusie van rijkdom na de beurskrach van 1929 snel voorbij. Wie, vraagt zich Gittel af, kan je in deze wereld van oplichters nog vertrouwen?
Ida Simons vertelt over de lotgevallen van de argeloze Gittel met een lichte, vaak humoristische toon. Als geen ander weet ze zich in te leven in een meisje op zoek naar een veilige plek in een onzekere tijd en een chaotische wereld. «
Boeklezers.nl is een netwerk voor sociaal lezen. Wij helpen lezers nieuwe boeken en schrijvers ontdekken, en brengen lezers met elkaar en schrijvers in contact. Meer lezen »
Een mooi boek, er wordt veel over Joodse gebruiken verteld. Hier en daar een beetje lastig lezen omdat er zoveel onbekende woorden in staan. De verhaallijn is boeiend. Door de ogen van een meisje van 12 kijk je mee in een wereld waarin volwassenen soms niet te begrijpen zijn. Je voelt meteen sympathie voor haar omdat ze zo puur is en op een komische manier vertelt over wat ze ziet en hoort. Er gebeurt ook veel in korte tijd en ze moet daardoor nogal eens verhuizen/logeren. Toch weet ze er het beste van te maken. Eigenlijk wil ze het iedereen naar de zin maken en heeft niet in de gaten dat ze hierdoor vriendschappen verspeelt. Ze is dan ook heel verdrietig als ze er achter komt hoe de volwassenen echt zijn.
Ik heb er een gedichtje over geschreven.
Groeiende geheimen
Als ik zo om me heen kijk
naar volwassen mensen
begrijp ik niets van hun gedrag,
degenen die ik hoog had ingeschat
blijken zo anders dan ik eerst vermoedde.
Wat zit er achter achterdocht en woede,
waarom verdenkt men mij van iets
waarvan ik in de verste verte
niets vermoeden kon, waarom
draaien volwassenen
soms als een boomblad om.
Zelfs als ik heb beloofd
dat ik kan zwijgen
en als geen ander een geheim bewaar
ben ik nog een verraadster, zegt haar vader,
daarmee ontstemt hij in één woord
mijn allerdiepste snaar.
Coby Poelman - Duisterwinkel
Geïnspireerd door het boek “Een dwaze maagd” van Ida Simons
http://literatuurgedichten.blogspot.com