Welkom op Boeklezers.nl

Boeklezers.nl is een netwerk voor sociaal lezen. Wij helpen lezers nieuwe boeken en schrijvers ontdekken, en brengen lezers met elkaar en schrijvers in contact. Meer lezen »

Meedoen

De zonderlinge avonturen van het geniale bommenmeisje

- De zonderlinge avonturen van het geniale bommenmeisje
 
 
 
 
 
(2)

Het boek valt midden in een situatie die mij geheel onbekend is ; latrine werkers in Zuid Afrika.
Ik had hier nog nooit van gehoord, wist totaal niet wat het was en kon me er ook geen beeld bij maken.
Ik ben het maar op gaan zoeken op internet, maar ook daar werd het me niet echt duidelijk. Wat mij betreft zou een epiloog waarin deze situatie even goed geschetst werd wel prettig zijn geweest. Voor de beeldvorming, om een beetje een beel d te kunnen vormen van de situatie daar en toen.
De schrijfstijl van Jonas Jonasson is erg prettig. Geen lange, moeilijke zinnen.
Het eerste deel bestaat uit twee verhaallijnen. Telkens weer is het vervelend als de schakeling is, wat op zich goed is. De verhalen boeien beiden erg goed.
Omdat de twee verhaallijnen twee compleet verschillende verhalen betreft, enorm uit elkaar gelegen zowel letterlijk als figuurlijk (Zuid Afrika & Zweden), heb ik me meermalen afgevraagd hoe die ooit bij elkaar zouden moeten komen.
De opbouw naar dit punt vond ik erg sterk en ik voelde me bij beiden verhalen en de personen erin erg betrokken.
Naar mijn mening viel dit alles weg nadat de verhalen samen kwamen. Het verhaal veranderde wat mij betreft in een kabbelend beekje... Nergens was nog het gevoel van ‘oh hoe zal dit verder gaan’.. Ik had ook niet het gevoel nieuwsgierig te zijn naar hoe het verder zou gaan en af zou lopen, de betrokkenheid bij de hoofdpersonen viel weg.
Wat ik erg jammer vind, mijn verwachtingen van dit boek waren erg hoog. Zijn debuut ‘De 100 jarige man die uit het raam klom en verdween’ greep me meteen en liet me niet meer los.
Mijn uiteindelijke conclusie is dat het boek mij in z’n eerste helft, tot Nombeko in Zweden belandde, net zo in z’n greep had als zijn vorige boek. De vertedering die je voelde voor Alan, voel je ook direct voor Nombeko. Daarna zwakte het voor mij meer en meer af helaas.

Meer recensies