Fantastisch boek!

De wereld door de ogen van een kind is bijzonder en hoe aangrijpend is het als je als kind hoort dat die lieve stille opa uit Amsterdam tijdens de 2e wereldoorlog voor de Duitsers, de bezetter was en hun hielp. Voor Else is het een groot mysterie die tijdens de verschillende fases van haar leven steeds weer nieuwe vragen oproept. Ze mag er met niemand over praten want de angst is groot dat als “de mensen” erachter komen dat ze iedereen kwijtraken.
Als Else erachter komt dat haar moeder dezelfde idealen had als zij, naar het conservatorium gaan, maar dat deze droom door de gebeurtenissen van de oorlog niet door kon gaan krijgt ze er steeds meer moeite mee. Zeker als ze de viool van haar moeder vindt en haar moeder er niets mee te maken wil hebben loopt het contact met haar moeder steeds moeizamer. Het leven gaat door maar Else kan het niet loslaten en gaat op onderzoek uit. Uiteindelijk vind ze rust.
Het bijzondere vond ik dat het verhaal begeleid wordt door verschillende muziekstukken, muziek die mij niet echt bekend was en dat ik op de site die hierboven vermeld wordt kon beluisten. De rol van de muziek is een hoofdrol en de relatie van Else en haar moeder een 2e rol. Je begrijpt waarom ze dit pas na het overlijden van haar moeder kon schrijven en ik heb diep respect voor de manier waarop.

Wat dit boek met me deed?
Ik vond het heel bijzonder om de andere kant van het verhaal eens te `horen` Er wordt, als de tweede wereldoorlog ter sprake komt vooral gewezen naar de slachtoffers en naar het verzet. Tijdens dit verhaal is er een stukje over dat Else voor de geschiedenisles iets over het verzet mee moet nemen naar school en dat ze thuis alleen maar een speldje van de Jugendstorm kan vinden en niets van het verzet. Het dilemma waar ze dan mee op school komt want hoe leg je dit uit…..de vijf jaren van de oorlog werkt tot in de generaties door en dat maakt dit boek echt heel duidelijk. Het zou naast het dagboek van Anne Frank een goed boek zijn voor onze kinderen. Beide kanten van een verhaal leren kennen verrijkt je. Dit boek heeft mij verrijkt want ik kan net als Else de keuzes van haar opa niet waarderen en er niets aan doen. Ik vind het erg om te lezen hoe het effect is op zijn nageslacht tot in deze tijd.

Yvonne van den Berg heeft een mooi debuut geschreven waar ik echt een paar heerlijke leesuren mee beleefd heb ondanks het pittige onderwerp. Ik hoop en verwacht dat ze verder gaat met schrijven.

Een hele integere cover die perfect past bij de inhoud van het boek. De tekst op de achterflap is helder en bondig verwoord. Een aantal mooie quotes doen je zin krijgen om te starten in het boek.
Het boek is gericht aan haar broer. Het gaat hier tenslotte over een familie die dit meegemaakt heeft. Yvonne is degene die het schreef maar haar broer heeft het ook mee beleefd.
Vooraan een heel overzichtelijke inhoudsopgave, keurig netjes zodat je de opbouw van het boek vooraf al kent. Twee delen, en hoofdstukken met een titel, daar hou ik wel van.
Dan volgt een hele mooie tekst over een geheim. Die heb ik zeker al wel zeven keer gelezen nu. Als lezer hang je er je eigen geheimen aan op en je merkt dan dat het plaatje klopt.

Wat een heerlijke schrijfstijl heeft Yvonne. Ik werd er eerlijk gezegd door omver geblazen. Prachtige beschrijvingen zo tastbaar. Van kleuren, vormen, smaken, hoeveelheden, geuren. Een schrijftaal die niet gaat vervelen. Geschreven door een sensitief persoon, zo subtiel. Dansend, ritmisch, vloeiend. Ja, Yvonne, zoals een componist die zijn muziekstuk schrijft zo voelt het voor mij. Ik heb het boek in één ruk uitgelezen, het was gewoon niet neer te leggen.
Het verhaal is een droevig traumatisch gebeuren dat het leven van een aantal generaties van een familie beïnvloed. Toch voelt de manier waarop het geschreven is helemaal niet zwaarmoedig aan. Je voelt de verschillende emoties waarmee het hoofdpersonage Else worstelt. Als kind al hoort ze over het geheim. Hoe zwaar moet het geweest zijn om dat te bewaren, onwezenlijk voor een kind. Een vader die probeert het gezin op een deftige manier recht te houden en zich bij de kinderen excuseert voor het gedrag van hun moeder en begrip vraag. Dit greep mij wel aan, ik werd soms heel stil tijdens het lezen door de schokkende gebeurtenissen. Je ziet Else opgroeien met dit geheim, hoe gaat ze er al puber mee om?
Dit alles wordt doorspekt met de liefde voor muziek die de generaties met mekaar verbindt. Het zorgt ervoor dat het boek niet te zwaar wordt, is de positieve noot in het verhaal. De passages die over muziek gaan zijn zo prachtig visueel en plastisch beschreven. Hier is een ware muziekkenner aan het woord. Puur genieten!

Achteraan in het boek staat een lijst met composities waarover in het boek geschreven wordt. Op de website van De viool van mijn moeder krijg je meer uitleg over de componist en kan je de composities beluisteren. Echt doen!

Het boek is een mooi afgerond geheel. Het voelt aan alsof het voor de auteur ook een passage in haar leven is waarvan ze afscheid neemt. Iets wat haar moeder niet echt gelukt is. Echt respect voor de eerlijke en openhartige manier waarop ze dit geheim deelt met de lezer. Bedankt!