Boek
Andrés Miranda is een ervaren arts, die er geen moeite mee heeft patiënten mede te delen dat ze uitbehandeld zijn. Die eerlijkheid is voor hem een essentieel onderdeel van zijn beroepsopvatting. Maar deze zekerheid laat hem in de steek wanneer hij ontdekt dat zijn vader nog maar kort te leven heeft. Hij is niet in staat hem het slechte nieuws te vertellen. Daarom besluit hij met zijn vader op vakantie te gaan, in de hoop dat het hem in de ontspannen sfeer van het vakantieoord wel zal lukken.'Wat wil je? Wat kan ik voor je doen?'Miranda senior denkt even na.'Praat tegen me,' vraagt hij, moeizaam, alsof hij de woorden naar zijn lippen sleurt. 'Praat nu tegen me over ons.'De stilte is een knuppel. Andrés voelt dat zijn tong een steen is. Maar opeens begrijpt hij dat dit het enige is wat ze hebben, het enige wat ze delen en wat hun beiden nog rest: de laatste woorden. Die zwakke, moeizame stem betekent het einde van het lichaam, het enige stukje leven dat ze nog hebben, het geluid.Hoe zijn ze? Waarnaar smaken de laatste woorden? «
Boeklezers.nl is een netwerk voor sociaal lezen. Wij helpen lezers nieuwe boeken en schrijvers ontdekken, en brengen lezers met elkaar en schrijvers in contact. Meer lezen »
De verloren patiënten van dokter Adrés Miranda is een bijzonder mooi boek. Waarin de ervaren arts Andrés Miranda voor de keuze komt te staan om zijn vader te vertellen dat hij ongeneeslijk ziek is. Terwijl hij eerlijkheid en openheid tegenover zijn patiënten altijd hoog in het vaandel heeft staan. Dat is voor hem een heel belangrijk onderdeel van zijn beroep. Maar nu het om zijn eigen vader gaat heeft hij twijfels. Andrés besluit met zijn vader Javier op vakantie te gaan en zo een moment te vinden om het te vertellen. Dat moment komt pas op het allerlaatst als ze alweer bijna thuis zijn. De waarheid komt hard aan en de beide mannen voelen zich ongemakkelijk in elkaars nabijheid.
De schrijver weet de worsteling van Andrés en Javier heel mooi te beschrijven. Sommige stukken zijn bijna poëtisch. Vooral het einde is bijzonder en zorgde bij mij voor een traan in m'n ogen.