Boek
Twee bejaarde vrouwen, een Nederlandse en een Duitse, ontmoeten elkaar bij toeval in het Thermaal Instituut van het fameuze kuuroord Spa. Ze herkennen in de ander hun verloren gewaande tweelingzuster. Tijdens de kuur vertellen Anna en Lotte elkaar hun levensverhaal: hun laatste kans om een kloof van bijna zeventig jaar te overbruggen.In deze monumentale roman volgt de lezer de meeslepende lotgevallen van twee vrouwen gedurende de Tweede Wereldoorlog, hun beider geschiedenis lijkt één grote vergeefse poging om boven vijandschap en wantrouwen uit te stijgen. Binnen een subtiel uitgewerkte en gewaagde structuur doseert deze roman een maximum aan ontroering, in een soevereine en uitgewogen stijl. «
Boeklezers.nl is een netwerk voor sociaal lezen. Wij helpen lezers nieuwe boeken en schrijvers ontdekken, en brengen lezers met elkaar en schrijvers in contact. Meer lezen »
Wat is De Tweeling een saai boek! Van begin tot eind voelde het als een gevecht om doorheen te komen. Ik snap niet waar al die positieve meningen over dit boek vandaan komen. De Loo gaat te veel in op onbelangrijke details. Het leven van de twee zussen was denk ik niet veel zwaarder dan dat van anderen tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het zijn oude vrouwen die de oorlog hebben meegemaakt en hun verhaal doen over hun ervaringen. Zeker niet schrikbarender of meer verhelderend dan andere verhalen die we kennen. Ik vond beide dames een beetje irritant. Anna moet een zeer sterke vrouw voorstellen, maar ik vond haar meer zo’n type van “O, heb jij je been gebroken? Ik heb twee jaar geleden mijn beide benen en neus gebroken.” Lotte is wel een iets fijner personage, haar verhaal is dan weer niet spannend genoeg om voor wakker te blijven.
Er zit totaal geen spanningsopbouw in De Tweeling en het einde is zeer voorspelbaar. Tijdens het hele boek dacht ik “nu gaat het komen, dit is de reden waarom het boek is geschreven.” En dan kwam er weer een eindeloze passage zonder enige spanning. Het enige pluspunt in het boek vond ik de verhalen over de onderduikers bij Lotte thuis. Deze waren stuk voor stuk interessanter dan deze twee oude dames. Wel was de zinsopbouw in het boek vaak erg mooi, dit zorgde er wel voor dat het verhaal niet vlot doorleest.
heel goed boek hoor daar houd ik van en is ook goed te lezen,ik geef het een dikke 10,groetjes ger menten