Boek
De eenzaamheid van de priemgetallen
De zevenjarige Alice moet van haar vader elke dag tegen haar zin naar skiles. Op een mistige ochtend zondert zij zich af van haar skiklasje en besluit ze de afdaling alleen te maken, maar ze komt ten val en raakt voor de rest van haar leven verlamd aan een been. Mattia is de helft van een tweeling. Hij is hyperintelligent, zijn zusje Michela is zwakbegaafd. Als de tweeling wordt uitgenodigd voor een verjaardagspartijtje schaamt Mattia zich bij voorbaat voor het gedrag van Michela en hij besluit om haar op een bank in het park achter te laten met de opdracht dat ze daar op hem moet wachten. Als hij terugkomt is zijn zusje verdwenen en zij wordt nooit meer gevonden. Op de middelbare school kruisen de levens van Alice en Mattia elkaar en er ontstaat een merkwaardige vriendschap. Ze voelen zich vanaf de dag van hun ontmoeting verbonden, maar merken al snel hoe moeilijk het is om wezenlijk contact met elkaar te krijgen. De eenzaamheid van de priemgetallen is het aangrijpende verhaal van een bijzondere vriendschap dat de lezer vanaf de eerste pagina in zijn greep houdt, en een grandioos debuut waarmee Paolo Giordano blijk geeft van een scherp inzicht in de complexe menselijke psyche.
'Alice Della Rocca haatte de skilessen. Ze haatte de wekker die ook in de kerstvakantie om half acht ’s morgens afging en haar vader die haar tijdens het ontbijt aanstaarde en onder tafel zenuwachtig met zijn been heen en weer wipte, alsof hij wilde zeggen vooruit, schiet op.'«
Welkom op Boeklezers.nl
Boeklezers.nl is een netwerk voor sociaal lezen. Wij helpen lezers nieuwe boeken en schrijvers ontdekken, en brengen lezers met elkaar en schrijvers in contact. Meer lezen »
De eenzaamheid van de priemgetallen
het boek wist me wel zo te boeien dat ik het achter elkaar heb uitgelezen. Het gaat over twee kinderen, opgroeiend tot jong volwassenen die allebei een trauma hebben meegemaakt in hun jeugd. Bij beiden zou je nu haast spreken over kindermishandeling; in 1983 niet? Ze groeien uit tot bijzondere mensen, eenzaam, met geen tot weinig aansluiting met anderen. Hun verhalen worden apart van elkaar verteld, maar raken elkaar op sommige punten. Dat raken wordt overigens nooit echt kontakt. Of die keuze voor eenzaamheid dan echt een keuze is, of meer een niet anders kunnen.. Dat is de vraag die het boek bij mij opwerpt, zijn ze zo geworden door de trauma's in hun jeugd of heeft dit het alleen versterkt? Waren ze anders, misschien gelukkiger, geworden als het niet was gebeurd? Het wat vreemde einde van het boek vind ik juist prettig; het laat je nadenken over de verschillende mogelijkheden. Het roept meer vragen op dan dat het antwoorden geeft, dat vind ik een pluspunt in een boek.
tis een prachtig boek een echte aanrader
