Als doden een gezicht krijgen

Twintig jaar geleden kapseisde de Herald of Free Enterprise voor de kust van Zeebrugge er kwamen toen 193 mensen om. Het Disaster Victim Identificatieteam DVI d... » 

Twintig jaar geleden kapseisde de Herald of Free Enterprise voor de kust van Zeebrugge er kwamen toen 193 mensen om. Het Disaster Victim Identificatieteam DVI dat toen nauwelijks twee maanden bestond kon meteen in praktijk brengen waarvoor het op papier was opgericht het identificeren van de verminkte lichamen van ongevallen catastrofes en rampen. Het DVI bouwde onder leiding van commissaris Joan De Winne in twintig jaar een stevige reputatie op. De Switelbrand in Antwerpen 1994 het neerstorten van het Taromvliegtuig in Boekarest 1995 de desastreuze kettingbotsing in Nazareth 1996 de gasexplosie in Gellingen 2000 of de identificatie van de tsunamislachtoffers in Indonesi 2004... telkens was het DVI er bij. Maar het team werd ook om bijstand gevraagd bij de identificatie van de slachtoffers van de genocide in Kosovo.Tien jaar na de oprichting van het DVI werd de opdracht van het team uitgebreid met necrosearch de opsporing van verdwenen en vermoorde landgenoten. De zoektocht naar de slachtoffers van Marc Dutroux Julie en Mlissa An en Eefje van Michel Fourniret Elisabeth Brichet en de speurtocht naar de verdwenen Luikse meisjes Stacy en Nathalie zijn er voorbeelden van. Het DVIteam kan niet bestaan zonder de hulp van externe experts wetsgeneesheren forensisch odontologen en antropologen specialisten de reconstructie van gezichten laboranten of leden van de Civiele Bescherming die niet bang zijn om een schop te hanteren of een kraan te bedienen. De verhalen van interne en externe experts vormen de rode draad in dit boek. Aan de hand van hun relaas van catastrofes ongevallen rampen of moorden geven ze een perfecte weergave van het werk dat het DVI de afgelopen twintig jaar heeft verricht de technieken waarvan het team gebruikmaakt en de inbreng van het DVI bij nieuwe ontwikkelingen. «