Bibliofiel
leest nu: Grand Hotel Europa (p. 15)
vindt het: “bloemrijk taalgebruik”
Lezen is mijn grootste liefhebberij, al van jongs af aan; lekker meeliften op de fantasie van de schrijver, je wereld verruimen buiten je zo bekende, vertrouwde en soms ook verwenste, directe leefomgeving. De plezierigste ontsnapping uit het dagelijks leven. Meestal onderstreep ik wat ik mooi vind in de kantlijn, of ik schrijf er wat bij. Daarom leen ik weinig boeken uit, en nog minder van de bieb. Het mooiste is, vind ik, wanneer ik iets aan een boek overhoud; dat kan inhoudelijk zijn, maar ook vorm en taalgebruik. Het liefst lees ik boeken in hun oorspronkelijke taal, maar ja verder dan onze drie buurlanden kom ik niet. Gemis? Jazeker, meerdere: ik kan bijvoorbeeld geen Frans.
Bijzonder: ik schrijf in elk boek wanneer ik het gelezen heb. Op een keer zie je dan wanneer je een boek nog eens oppakt. Soms lees ik er twee of drie tegelijk. Als ik een boek gelezen heb, schrijf ik altijd op wat ik ervan vind. Het mooiste boek vind ik een verwarrend etiket, dat is zo sterk afhankelijk van de (leef)tijd waarop ik het lees/las. Vrij recent is dat 'De Boekendief', zeer beschrijvend, voor mij niet te wollig, met een fantastische verteller. Dit boek heb ik drie keer gelezen.
»
Boeklezers.nl is een netwerk voor sociaal lezen. Wij helpen lezers nieuwe boeken en schrijvers ontdekken, en brengen lezers met elkaar en schrijvers in contact. Meer lezen »
Niemand zit natuurlijk te wachten op een blog over een boek dat een dikke tien jaar geleden werd uitgegeven, maar ik pak nu toch de gelegenheid iets van mijn sc »
Eigenlijk bezondig ik me zelden aan “fantasy” boeken, laat staan reeksen, maar de boeken van Harry Potter waren destijds toch echt niet te versmaden »
Met Dodelijk patroon heb ik de Oslo trilogie van Jo Nesbø afgesloten, zijn beste in deze reeks. Voldoende spannende verhaallijnen en juist op het moment »
Soms kan het gek lopen, zo begon mijn leesavontuur met Jo Nesbø dankzij de covid-crisis. Begin maart kwam ik thuis met een zware doos boeken, zo’n »
Het duurde een jaar of twee, maar met de Night fire (Het nachtvuur) heeft Michael Connelly weer een waardige opvolger geschreven van de The Late Show (De nachtp »
Deze lastige (Corona)tijd is goed door te komen achter mijn leesbril omringd door stapels jeugdige oudjes. Een daarvan is Vloed van Susan Smit uit 2010. Ik moet »
Van de Millennium reeks heb ik met dit boek nu alle boeken gelezen. Dit waarschijnlijk laatste boek in de reeks is in mijn ogen het minste van alle zes. Over »
Eigenlijk had ik als titel van dit blog bedacht: De koele comeback van Minette Walters. Dit met knipoog naar haar literaire debuut: Het ijshuis&n »
Eigenlijk had ik als titel van dit blog bedacht: De koele comeback van Minette Walters. Dit met knipoog naar haar literaire debuut: Het ijshuis&n »
Markus Zusaks apotheek bij ons thuis bevat een drietal pillen: De boodschapper, De boekendief en De bruggenbouwer. De laatste pil heeft mij een behoorlijke lees »