Er gebeurt heel wat als deze beelddenker een boek leest. Zodra aan alle voorwaarden voldaan is stap ik in de realiteit van de schrijver. Dan bestaan er voor zolang het boek duurt meerdere werelden, naast elkaar.

Lezen

Ik lees veel voor mijn vak. Maar ik bedoel hier het lezen van een echt boek van papier. Een verhaal waar je helemaal in kunt wegduiken. 

Voorwaarden

Mijn hoofd is dan helemaal opgeruimd, kamers dicht, lekker rustig op de gang. Geen dwingende deadlines, een lege inbox en een dubbel slot op de plannetjeskamer. In mijn hoofd zit ik dan in de bibliotheek. Dat noem ik zo hoewel er geen boek ligt. Het is een lege kamer, een makkelijke stoel, uitzicht op een saai landschap. Al lezend vult de kamer zich met de hoofdpersonen, wordt de kamer het verhaal, zodat ik er ook letterlijk in en uit kan lopen.

Interactief?

Zo kan ik ook als ik geen tijd heb om te lezen, of geen rust toch in het verhaal blijven. Met de hoofdpersonen praten en de schrijver. Vragen stellen over het verhaal, het waarom, de afloop. Soms is dat dus, naast de werkelijkheid van alledag en het verhaal, nog een derde wereld. En dan is het ook oppassen geblazen als ik weer verder ga met lezen en de schrijver iets heel anders doet dan we hadden bedacht. Maar dat houdt het lezen bijzonder dynamisch en spannend. 

Discipline

En toch is er ook de focus op wat nodig is in het moment, als ik met een boek bezig ben. De bibliotheekdeur kan namelijk dicht. Zo sluit ik twee werelden buiten en ben er waar ik nodig ben voor 100 %.  

Het vraagt wel enige discipline moet ik toegeven. Het boek kan mij soms zo in zijn greep hebben. Dan moet ik echt de deur hermetisch afsluiten. Anders kan het maar zo zijn dat ik de hoofdpersoon tegen kom in de gang en dat we in gesprek raken.

Als het boek uit is - een boek is nooit werkelijk uit - vervaagt de bibliotheek langzaam, tot het volgende boek. Het verhaal blijft samen met al die andere opgeslagen in een zaal waar ik alleen de weg weet. 

Mocht je kind op enig moment zo opgaan in een verhaal. Laat hem. Hij leest! Kan niet schelen wat school zegt over zijn prestaties. Hij leest! Daar leert hij meer van dan welk onderwijs dan ook. Het beschermt hem tegen de waan van alledag. Hij komt vanzelf, op zijn eigen tijd, op zijn eigen manier terug in de realiteit.

En anders zijn er manieren om hem daarbij te helpen.