Het luizenleven

Als Fons, een marginaal sterft, begint het hoofdpersonage een zoektocht naar wat voorbij is.
"Nadat ik de telefoon oplegde, liet ik het even bezinken. Ik liet... » 

Als Fons, een marginaal sterft, begint het hoofdpersonage een zoektocht naar wat voorbij is.
"Nadat ik de telefoon oplegde, liet ik het even bezinken. Ik liet even bezinken dat ik ouder werd, dat de tijd voorbijgleed, dat het leven vergankelijk was, dat ik het onvermijdelijke niet kon tegenhouden, dat alles wat me zo dierbaar was en gelukkig maakte gewoonweg verdween als dooiende sneeuw en dat het zo weinig leek te betekenen, en dat ik niets vast kon houden, dat alles wegging, verdween en dat ik ouder werd en los moest laten en dat wat op foto’s staat of in brieven vervat zit het enige is wat overblijft. Waarom blijft er uiteindelijk niets over? Niets. Tenslotte zijn we niets." « 

Promoot dit boek!

Deel op Facebook
Deel op Hyves
Deel op Twitter
  Deel op LinkedIn