‘Ik werd geboren op een zondag. Op zondag 23 februari 1964. Volgens deoverlevering zijn zondagskinderen gelukskinderen. Geluksvogels. Hun levengaat van een leie... » 

‘Ik werd geboren op een zondag. Op zondag 23 februari 1964. Volgens deoverlevering zijn zondagskinderen gelukskinderen. Geluksvogels. Hun levengaat van een leien dakje. Ze komen overal mee weg. Hebben altijd mazzel.Ik kan u verzekeren dat dit niet waar is.’Janneke Vos neemt u in korte verhalen mee naar haar jonge jaren inGroningen en haar latere leven in Roemenië. Twee levens die totaalverschillend lijken, maar dat in feite niet zijn. ‘Waar ik als kind mijn dromenveelvuldig zag sneuvelen bleek het een verademing om te wonen in eenland waar ieders dromen voortdurend sneuvelen. Het was niks, het is niks,het zal ook niks worden. Dat biedt een mens tenminste duidelijkheid.’ Ineen terugblik ontdekt ze dat wonderen wel degelijk bestaan, maar altijd uiteen onverwachte hoek komen. En dat ze wel degelijk een zondagskind is.Journaliste en schrijfster Janneke Vos woont sinds 2006 met haar manAd de Groot in Roemenië. Ze werkt daar als journaliste voor onder meerSpoorloos en het NOS-nieuws. Dit is haar zevende boek. «