Hoe gaat het met dove kinderen en jongeren die een Cochleair Implantaat (CI) hebben? Welke problemen komen zij tegen in het reguliere en speciale onderwijs? Heb... » 

Hoe gaat het met dove kinderen en jongeren die een Cochleair Implantaat (CI) hebben? Welke problemen komen zij tegen in het reguliere en speciale onderwijs? Hebben ze contact met horende, dove en/of slechthorende leeftijdgenoten? Gebruiken ze gebarentaal en/of gesproken Nederlands? Voelen ze zich thuis in de horende wereld en/of de dovenwereld?
Deze vragen staan in dit boek centraal.

Dove en slechthorende kinderen en jongeren komen door maatschappelijke en technologische ontwikkelingen steeds dichter bij de horende wereld te staan. Digitale hoortoestellen en cochleaire implantaten maken spraakverstaan makkelijker en openen daardoor voor veel kinderen en jongeren de weg naar het reguliere onderwijs.
Kinderen, jongeren en ouders blijken tevreden tot zeer tevreden te zijn over het CI. Het CI vergemakkelijkt immers de communicatie. Toch is er ook reden tot zorg, vooral omdat de ervaringen van kinderen met een CI lijken op die van slechthorende kinderen. Veel dove kinderen met een CI gebruiken geen gebarentaal of ondersteunende gebaren meer. Een aantal dove kinderen heeft geen vriendjes in de buurt en voor kinderen en jongeren die naar het reguliere onderwijs gaan blijkt contact met dove en slechthorende leeftijdgenoten moeilijk te organiseren. De meerderheid van deze kinderen en jongeren heeft behoefte aan lot- en bondgenotencontact.
In het reguliere onderwijs blijkt men vaak onvoldoende te beseffen dat kinderen met een CI slechthorend zijn; in het speciaal onderwijs worden veel kinderen en jongeren nauwelijks aangesproken op hun cognitieve en sociale mogelijkheden.
Kortom, er is een grote rol weggelegd voor de ambulante begeleiding van deze kinderen en jongeren. En ook aan het omgaan met soloapparatuur valt nog veel te verbeteren, aldus Jet Isarin.

Dr. Jet Isarin (1958) studeerde andragogie en filosofie. Sinds 2005 doet ze onderzoek voor de Koninklijke Effatha Guyot Groep en PonTeM. Haar medeonderzoekers zijn leden van de doelgroep. Van haar verscheen het boek ‘Hoor hen! – participatieonderzoek: virtueel en in real life / MSN gesprekken met dove en slechthorende jongeren’ (Van Tricht uitgeverij, 2006). In 2008 verschijnt van haar ‘Van ouder tot activist’ (UMCO) over de strijd die ouders van een meervoudig gehandicapt kind moeten leveren voor een goed leven voor hun kind en hun gezin.



«