Boek
Welke standpunten nemen internationale mensenrechtenorganisaties sinds 2000 in over enkele aspecten van de behandeling van migranten in Nederland? Hoe reageerden pers en politiek daarop? En werd iets met deze kritiek gedaan? Drie omstandigheden illustreren het belang van deze vragen. Sinds 2002 verandert het overheidsbeleid inzake immigranten voortdurend. Vanaf dat jaar hebben achtereenvolgende regeringen grenzen afgetast. Een interessante vraag is hoe recente maatregelen zich verhouden tot internationale mensenrechtenverdragen. Daarnaast zien we een opmerkelijke consensus tussen de politieke partijen. Zo werden de belangrijkste maatregelen, afgekondigd tussen 2000 - 2008, ondanks onderlinge meningsverschillen over modaliteiten, door de politici van (bijna) alle politieke partijen gesteund. Echter, verdragen over mensenrechten maken duidelijk dat ook breed gedragen besluiten van vertegenwoordigende organen moeten voldoen aan bepaalde minimumeisen. Juist bij de bescherming van de rechten van minderheden.
Dominique van Dam onderzocht het effect van internationaal toezicht op wetgeving en beleid ten aanzien van migranten in Nederland. Daaruit blijkt onder meer dat het niet eenvoudig is om die effecten los te zien van de invloed van het gedrag van actoren als nationale en internationale mensenrechtenorganisaties, Kamerleden, adviesorganen, individuele burgers en advocaten in het vreemdelingenrecht. Het rapport sluit af met aanbevelingen aan de Nederlandse regering, de Tweede Kamer en aan de belangrijkste actoren in het maatschappelijk middenveld.
Het rapport werd op 17 februari 2010 aangeboden aan staatssecretaris Albayrak tijdens de conferentie 'Who's Right(s)?' «
Boeklezers.nl is een netwerk voor sociaal lezen. Wij helpen lezers nieuwe boeken en schrijvers ontdekken, en brengen lezers met elkaar en schrijvers in contact. Meer lezen »
Er zijn nog geen recensies voor dit boek.