Vissen voeren is een verhaal over drie jonge mensen, elk met hun eigen geschiedenis. Het speelt zich af in Italië, op het platteland van Toscane. Fiorenzo is een negentienjarige jongen die zijn hand kwijtraakte bij een vuurwerkongeluk. Op jonge leeftijd verloor hij zijn moeder. Fiorenzo heeft het idee hier schuld aan te hebben. De band met zijn vader is slecht. Hij kan de droom van zijn vader, een beroemde wielrenner worden, na zijn ongeluk niet meer waarmaken. De 30-jarige Tiziana, afgestudeerd in Berlijn, is een talentvolle jonge vrouw die allerlei banen afslaat om terug te kunnen keren naar haar geboortedorp Muglione. In plaats van haar dromen waar te maken, slijt ze haar dagen in een jongerencentrum waar bejaarden komen in plaats van jongeren. Deze bejaarden spelen nog een belangrijke rol in dit boek. Het is erg grappig hoe de gedachtegang van deze mannen wordt beschreven en hoe zij de waarheid naar hun eigen hand weten te zetten. En tenslotte de jongen Mirko. Hij wint alle wielerwedstrijden, maar beleeft hier weinig plezier aan. De levens van deze jongeren komen in het verhaal samen en dat leidt tot onverwachte gebeurtenissen. Een mooie coming-of-ageroman waarin jongeren moeizaam hun weg zoeken. Het boek bevat veel humor, ondanks dat de onderliggende boodschap van het boek wat zwaarder is. Vissen voeren leest heel prettig en is moeilijk weg te leggen.

Het verhaal speelt zich af in het toscaanse Muglione waar Fiorenzo woont, hij houdt van vissen en speelt in een bandje en kan goed studeren. Het lijkt wel of hij niet voor het geluk is geboren en bovendien verloor hij al op jonge leeftijd zijn moeder. Zijn vader is eigenaar van een hengelsportwinkel en is tevens coach van de plaatselijke fietsclub.
En dan is er Mirko die ontdekt is door de vader van Fiorenzo en een groot fietstalent beloofd te worden. Fiorenzo heeft een grote hekel aan Mirko want die woont nu bij hun in huis en krijgt alle aandacht van zijn vader.
En dan hebben we Tiziana die de lokale jeugdclub leidt maar er komen meestal ouderen mensen.
Mirko heeft als bijnaam het Kampioentje en op een gegeven moment heeft hij er een hekel aan gekregen om altijd maar te winnen. Hij ziet in Fiorenzo zijn grote voorbeeld en probeert om met hem contact te krijgen maar daar heeft Fiorenzo helemaal geen zin in.
Tiziana en Fiorenzo ontmoeten elkaar en dan wordt het leven heel anders voor Fiorenzo en vergeet hierdoor zelfs zijn vrienden wel eens.
Het is een prachtig boek om te lezen met humor en ontroerende momenten.