Tussen caritas en psychiatrie

Mensen met een verstandelijke handicap bevonden zich niet alleen lang in de marge van de samenleving, maar ook in de marge van de geschiedschrijving. Dankzij ui... » 

Mensen met een verstandelijke handicap bevonden zich niet alleen lang in de marge van de samenleving, maar ook in de marge van de geschiedschrijving. Dankzij uitgebreid dossieronderzoek in St. Anna en St. Joseph -de oudste, grootste en belangrijkste limburgse instellingendie zich met zwakzinnige zorg bezig hielden- staan in ‘Tussen caritas en psychiatrie' de achtergronden en belevenissen van zwakzinnigen zelf wel op de voorgrond. In Limburg was de intramurale zwakzinnigenzorg tot kort na de Tweede Wereldoorlog volledig in handen van katholieke religieuzen. De zorg voor zwakzinnigen behoorde tot de caritas. Zo vingen de twee Liefde- gestichten St. Anna en St. Joseph in het kleine Limburgse plaatsje Heel vanaf het einde van de vorige eeuw een -in onze ogen- bonte verzameling hulpbehoevenden op: kostgangers van goede komaf, ex-gedetineerden, wezen, krankzinnigen, alcoholisten, epileptici, zenuwleiders, lichamelijk gehandicapten én zwakzinnigen. Beide kloostergestichten vervulden een nationale functie en recr «