Kun je socialistisch turnen? Is linkse voetbal een utopie? Aan het begin van de eenentwintigste eeuw lijken dat bizarre vragen. Ontzuiling is immers een waarde ... » 

Kun je socialistisch turnen? Is linkse voetbal een utopie? Aan het begin van de eenentwintigste eeuw lijken dat bizarre vragen. Ontzuiling is immers een waarde geworden en de politieke invloed op allerlei cultuuruitingen wordt ter discussie gesteld. In de tweede helft van de negentiende eeuw dacht men daar evenwel anders over. Toen begonnen in het hele land socialisten eigen turngroepen op te richten. Na de Eerste Wereldoorlog werden die aangevuld met onder andere wielerclubs kaatsverenigingen voetbalploegen zwemgroepen worstelteams en atletiekclubs. Zo groeide een heuse arbeiderssportbeweging. De linkse turners en sportlui wilden een werkelijk alternatief bieden tegenover de burgerlijke sportwereld. Ze ontwikkelden een volwaardige socialistische sportideologie en organiseerden heuse Arbeidersolympiades. Dit boek vertelt het verhaal van die beweging. De geschiedenis van de linkse arbeiderssport wordt evenwel niet chronologisch verteld maar is opgetekend binnen een sociologisch kader. In 1913 schreef Emile Durkheim Les formes lmentaires de la vie religieuse een boek waarin hij het ontstaan van religie wilde verklaren vanuit de kenmerken van de menselijke samenleving. Die analyse kunnen we ook gebruiken als een verklaringsmodel voor de hele maatschappelijke realiteit. Vanuit zorsquon durkheimiaanse traditie behoren fenomenen zoals symbolen emotionele beleving het sacrale moraliteit het onderbewuste en rituelen tot de essentie van het dagelijkse sociale leven. En sporthellip wordt dan niets minder dan een ritueel. Het boek richt zich in de eerste plaats tot genteresseerden in de historiografie van de socialistische beweging en de evolutie van de moderne sport. Daarbuiten kunnen allen die geboeid zijn door cultuurprocessen er zonder twijfel hun gading in vinden. «