Boek
Het buurmeisje heet Daphne, een van de meisjes uit een groep kinderen die in tunnels speelden aan het eind van Tweede Wereldoorlog. Een boze buurman verbood ze daar op een keer te spelen en verjoeg ze uit die tunnels. Zeventig jaar later wordt een koektrommel met de overblijfselen van de hand van een man en een vrouw gevonden tijdens graafwerkzaamheden voor nieuwbouw op de plek waar de tunnels ooit waren. Een jonge, cynische inspecteur moet dit onderzoeken en probeert de kinderen van toen terug te vinden. Die zijn nu oude mensen geworden, en ze organiseren een soort reünie. Het is deze groep die het onderzoek naar zich toetrekt en de inspecteur verdwijnt volledig uit beeld. Oude banden worden aangehaald. Bijvoorbeeld die van Alan (getrouwd met Rosemary) en het buurmeisje dat zijn grote jeugdliefde was toen. Van een traditioneel moordverhaal is dan geen sprake meer, maar zo is het boek wel heel uitdagend en vernieuwend. Af en toe komen we meer te weten van het buurmeisje dat als jong meisje ‘iets’ had met die boze en uiterst egocentrische buurman die zijn zoon Michael, ook een van de tunnelkinderen, al op vijfjarige het huis uitzette. «
Boeklezers.nl is een netwerk voor sociaal lezen. Wij helpen lezers nieuwe boeken en schrijvers ontdekken, en brengen lezers met elkaar en schrijvers in contact. Meer lezen »
Ruth Rendell schreef dit boek over haar leeftijdsgenoten, zeg maar 80-jarigen, levensecht neergezet met al hun problemen, ook die met hun identiteit, hun kwalen, de zo snel verander(en)de tijd en de snelheid van het heden, de (discutabele) oppervlakkigheid van jongeren, de vrienden en kennissen die wegvallen, (achter)kinderen die worden geboren, hun opvoeding. Bijna (auto?)biografisch voor haar leeftijd, riskant wellicht, en volstrekt niet oubollig.
Rendell wordt wel eens de grootste ‘mystery writer of our time’genoemd. Toch is dit boek in mijn ogen geen ‘mystery’, want na een gruwelijke gebeurtenis in 1944 weet de lezer al wie het heeft gedaan. Maar Rendell zou Rendell niet zijn geweest om de lezer aan het slot een driedubbele ‘twist’ voor te schotelen die alles anders neerzet. De karakters zijn prachtig door ontwikkeld en door het hele boek voel je dat de vingers uit het verleden zich onontkoombaar uitstrekken tot in heden.