De lettré en biograaf Rob Molin (1947) stelt zich een speelveldvoor met daarop talloze schrijvers, dichters en essayisten. Dit ligtterzijde van een vulkaan in h... » 

De lettré en biograaf Rob Molin (1947) stelt zich een speelveldvoor met daarop talloze schrijvers, dichters en essayisten. Dit ligtterzijde van een vulkaan in het uitgestrekte schaduwgebied van deNederlandse literatuur. Enkele figuren uit heden en recent verledentrekken zijn aandacht vanwege hun eigenzinnigheid. Zijn favorieteschrijvers en dichters corrigeren de heersende mode, geven er eenpersoonlijke invulling aan of bouwen een eigen universum.Hoe staat de dichter Frans Budé in de door Gerrit Kouwenaarontketende traditie van de autonomisten? Welke eigenheid zit er in debewondering van Fred Batten voor E. du Perron? Zijn Adriaan Morriënen Huug Kaleis geniale exegeten van de kritische principes van hettot op heden doorwerkend literaire gedachtegoed van het tijdschriftForum (1931-1935)?Molins interesse in dichters als Emma Crebolder en Leo Herberghsgetuigt van zijn persoonlijke smaak en zijn belangstelling voor ooitveelgelezen auteurs als Bertus Aafjes en Hubert Lampo. Bindendelement bij de hoofdfiguren in Terzijde van de vulkaan is de intensebeleving van het menselijk bestaan. Niet onbesproken blijven dan ookliefde, erotiek en het grote conflict dat oorlog heet. «