ORATIEREEKS
Mijn grootvader regeerde lang over de stadsplanning van Amsterdam, om precies te zijn van 1928 toen hij directeur werd van de net opgerichte a... » 

ORATIEREEKS
Mijn grootvader regeerde lang over de stadsplanning van Amsterdam, om precies te zijn van 1928 toen hij directeur werd van de net opgerichte afdeling Stadsontwikkeling tot aan zijn pensionering in 1952. Het waren opwindende jaren, vooral natuurlijk de tijd waarin het nu fameuze Algemeen Uitbreidingsplan (1935) tot stand kwam, dat voorzag in de bouw van zogenaamde tuinsteden, zoals Bos en Lommer, Geuzeveld en Osdorp. Deze ontwikkeling paste in een bredere ontwikkeling van stadsplanning, die een antwoord wilde geven op wat toen 'de sociale kwestie' werd genoemd. Nu zeventig jaar later worden de Westelijke Tuinsteden van Amsterdam grondig verbouwd, mede omdat door de komst van migranten een nieuwe sociale kwestie is gegroeid. Dat biedt een uitgelezen mogelijkheid om de motieven en methoden van die eerste generatie sladsplanners te vergelijken met die van de huidige generatie. Op basis daarvan kan een aantal conclusies worden getrokken over de omgang met de problcmatick van segregatie en integratie van de-grootstedelijke gebieden in ons land.
Paul Scheffer is als bijzonder hoogleraar Grootstedelijke vraagstukkten verbonden aan de Universiteit van Amsterdam. «