Boek
Elke dag na school en in de weekenden, wanneer zijn vriendjes voetbalplaatjes ruilen, gaat de twaalfjarige Steven graven. Hij heeft een doel, een belangrijk doel. Als hij de botten van zijn oom Billy vindt, die op elfjarige leeftijd is verdwenen, zal zijn familie eindelijk rust hebben. Waarschijnlijk is Billy om het leven gebracht door een seriemoordenaar die nog vastzit. Steven is vastbesloten om de krakende kieren en stinkende wonden in zijn familie te dichten. Moedig schrijft hij de seriemoordenaar een brief, zonder zijn identiteit kenbaar te maken. Dan begint een kat-en-muisspel tussen een wanhopige jongen en een verveelde kindermoordenaar. Een heel gevaarlijk spel met grotere consequenties dan Steven ooit had kunnen voorzien... «
Boeklezers.nl is een netwerk voor sociaal lezen. Wij helpen lezers nieuwe boeken en schrijvers ontdekken, en brengen lezers met elkaar en schrijvers in contact. Meer lezen »
Dit is het dus. Een bijna perfecte thriller. Eenvoudig, weinig personages maar goed geprofileerd, een protagonist in 3D en een antagonist die je de daver op het lijf jaagt. ‘Onrustwekkend’, staat op de achterflap, en neem van mij aan dat het een onrustwekkend boek is.
Daarbij is het ook goed geschreven én goed vertaald (wat wel twee verschillende dingen zijn). Het decor is de troosteloze heide, waar je op eenzelfde dag vier seizoenen kunt krijgen, een kleine, arme gemeenschap, en de gevangenis. Allemaal heel direct en treffend beschreven. De personages komen direct uit Coronationstreet: het arme, achtergebleven Engeland. De gruwelijke kindermoorden doen elke Belg denken aan Dutroux – de schrijfster heeft zich door hem en soortgenoten laten inspireren.
De ontknoping is niet verrassend: je voelt het allemaal aankomen. Maar net dat laat de haren op je hoofd rechtop staan. Kortom: dit is een voorbeeld van hoe het moet.
Net uitgelezen, Rusteloos land van Belinda Bauer, en vond het een mooi boek. De grijze troosteloosheid komt er goed uit, en het uitzichtloze komt goed tot zijn recht.
Maar ik vond het met name erg goed, omdat het maar 2 hoofdpersonen bevat die zo naar elkaar toe groeien, dat er wel een spannende ontknoping moest komt