Niet ik beheers de taal

Catharina Blaauwendraad paart in deze bundel een grote lyrische directheid aan een in onze tijd zeldzaam vormbesef waaraan haar door vertalingen uit onder ander... » 

Catharina Blaauwendraad paart in deze bundel een grote lyrische directheid aan een in onze tijd zeldzaam vormbesef waaraan haar door vertalingen uit onder andere het Spaanse verworven discipline niet vreemd zal zijn. Daarvan getuigen niet slechts de sonnetten maar ook en misschien zelfs nog subtieler de ogenschijnlijk minder gebonden verzen. Er zijn er bij zoals Mars die geschreven lijken te zijn om uit het hoofd te worden geleerd. Maar men vergisse zich niet ondanks de herkenbare emotie en onmodieuze verstaanbaarheid waait door deze gedichten die geheimzinnige wind waarzonder ware pozie niet kan bestaan. «