Ontroerende briefwisseling tussen twee moeders die voor hun kind grenzen verleggen;;;Willemien Vereijken en Esther Kant schrijven openhartig over hun onmacht, v... » 

Ontroerende briefwisseling tussen twee moeders die voor hun kind grenzen verleggen;;;Willemien Vereijken en Esther Kant schrijven openhartig over hun onmacht, verdriet, angst én blijdschap. Hoe ga je als ouder om met een kind waar geen handleiding voor bestaat? Hoe reageer je op onbegrijpende reacties uit je omgeving? Wat zijn de gevolgen voor je gezin en partnerrelatie? En waar vind je de broodnodige hulp? Ebel en Joris zijn ogenschijnlijk twee gewone jongens, maar niets is minder waar. Door hun fysieke en mentale beperkingen hebben ze voortdurend zorg nodig. Via mail schrijven hun moeders hun onmacht, verdriet, angst én blijdschap van zich af. Het resultaat is een ontroerende briefwisseling tussen twee moeders die voor hun kind grenzen verleggen, en eerlijk en vol humor getuigen over het loodzware, complexe, bijzondere en geweldige leven met een zorgintensief kind. «