Boek
Met een nieuw proces rond de liquidatiegolf in de Amsterdamse onderwereld nu circa tien jaar geleden en de vermoede rol van Willem Holleeder hierin, is dit boek ineens wel heel erg actueel.Memento MoriAls beschermde getuige in de zaakHolleeder mocht Bram Zeegers een nieuwe identiteit aannemen. Hij twijfelde, en weigerde.Of niet?In de nacht van 8 op 9 oktober 2007 overleed ex-advocaat Bram Zeegers onder verdachte omstandigheden in zijn woning aan de Lairessestraat in Amsterdam. Omdat hij een week voor zijn dood had getuigd tegen Willem Holleeder en bovendien bevriend was met de in 2004 geliquideerde vastgoedmagnaat Willem Endstra, werd er al snel over een verband gespeculeerd. Onderzoek door de Amsterdamse politie en het Nederlands Forensisch Instituut in Den Haag leidde tot de conclusie dat Zeegers was overleden aan een overdosis MDMA in combinatie met alcohol. De politie en het NFI concludeerden dat het hier een tragisch ongeluk betrof. Deze zaak hield in die tijd de media wekenlang bezig en ook Jolka kon het verhaal niet meer uit haar hoofd zetten. Ze volgde alle berichtgeving op de voet. Uiteindelijk begon ze de zaak te reconstrueren en ging feiten opzoeken. Dat alles leidde uiteindelijk naar één gedachte: wat als het nu allemaal... «
Boeklezers.nl is een netwerk voor sociaal lezen. Wij helpen lezers nieuwe boeken en schrijvers ontdekken, en brengen lezers met elkaar en schrijvers in contact. Meer lezen »
De cover heeft een mysterieuze uitstraling door het beeld en de kleuren. Het diffuse van de foto en de schaduwen van de letters maken het helemaal af. De glanzende letters van de titel zijn mooi in elkaar verweven. Weer een pluim voor Podivium met dit prachtige ontwerp.
De tekst op de achterflap is uitnodigend. Vooral de twee woorden die alleen staan, 'Of niet?'
Voor mij als Vlaamse is het hele gebeuren rond Bram Zeegers onbekend. Maar het is zeker fijn om te lezen hoe Jolka er haar verhaal aan ophangt.
Het binnenwerk van het boek is niet standaard te noemen. Vooraan een afbeelding van een Keltisch kruis met de verklaring van Memento Mori. Afwisseling in lettertypes en het spelen met romein of cursief in de bladspiegel maken het apart.
Het boek bevat een proloog, veertien hoofdstukken en een epiloog. De genummerde hoofdstukken beginnen meestal met een verwijzing naar de datum/tijd en soms de plaats.
Het speelt zich af in 2007 en 10 jaar daarvoor, steeds in oktober, vind ik mooi gegeven. Het heden en verleden hebben een ander lettertype, maakt het direct herkenbaar voor de lezer.
Omdat het hier over een fictief verhaal gaat heeft Jolka andere namen gebruikt. Het verhaal wordt afwisselend verteld vanuit Mark en Hannah.
De gedachte op de achterflap: 'wat als het nu allemaal...', heeft Jolka ongelooflijk mooi neergezet.
De proloog is spannend en prikkelt meteen om verder te lezen.
Een verhaal dat zomaar eens waar zou kunnen zijn. Voor mij is het duidelijk dat de zaak Zeegers haar in de ban hield, anders kan je dit niet op deze manier schrijven. Aangezien ik niks van de zaak weet heb ik ook geen enkel aanknopingspunt als lezer maar dat is geen bezwaar bij het lezen.
De personages van Mark en Hannah brengt ze realistisch. Hun gevoelens worden prachtig beschreven. Er zitten mooie details in het boek die het allemaal nog levendiger en echter maken. Ik voelde echt mee met de belevenissen van de hoofdpersonages en vond het op bepaalde momenten zo spannend allemaal dat het lastig was om het boek neer te leggen. De twee verhaallijnen die geweven worden en samenkomen. Ik heb vaak gedacht wat een eng wereldje toch waarin het verhaal zich afspeelt. Eigenlijk wil ik het best een page turner noemen.
Het is een spannend verhaal geworden met mooie wendingen en toch wel een verrassend einde. Knap van Jolka om van een waar gebeurd feit een eigen fictief verhaal te maken.